Onverwachte klapper: Grote Trap!

Gisteren zag ene Jan Jacobs bij Groesbeek in Gelderland een Grote Trap. Helaas vloog de vogel al snel weg. Mark Hoekstein besloot vanmorgen wat strategisch te gaan vogelen in de oostpunt van Zeeland. Terwijl hij het Hogerwaardschor afzocht, kwam daar plotseling een (de?) Grote Trap door zijn telescoopbeeld vliegen! De vogel ging in de Hogerwaardpolder zitten en Mark maakte deze superwaarneming snel wereldkundig. Minder dan een half uur later (en nog voordat er een andere vogelaar gearriveerd was) vloog de trap alweer op en verdween in westelijke richting. De toegesnelde Sander Lilipaly zag de vogel aan komen vliegen, draaide om en kon de vogel 10 km lang volgen, omdat deze parallel aan de snelweg bleef vliegen. Ergens voor Yerseke raakte hij de vogel kwijt. Inmiddels was ik met Ies, Peter en Marc Geodbloed ook onderweg en we bespraken met enkele andere inmiddels gearriveerde vogelaars de te volgen zoekstrategiën. Wij kozen ervoor om wat in de Yerseke Moer rond te gaan rijden. Na een klein uur door gladde polderweggetjes glibberen zonder resultaat (o ja... drie Patrijzen) belde Gerard Troost ons op: de Grote Trap was gezien net ten zuiden van het gebied waar wij gezocht hadden, op amper vijf minuten rijden bij ons vandaan! Toen we bijna op de bewuste plek aankwamen, kwam ons een kolonne auto's met vogelaars tegemoet: de vogel was alweer gevlogen... Verder zoeken maar weer! Weer een half uurtje later was er weer een melding: nu was de vogel weer waargenomen, in oostelijke richting langs Yerseke vliegend. De steeds langer wordende karavaan doorkruiste Yerseke en wij doken snel de polders ten oosten van het dorp in. Daar inspecteerden we de ene na de andere polder en kwamen uiteindelijk weer uit in de Hogerwaardpolder, waar Mark de vogel ontdekt had. Een vrouwtje Smelleken vloog snel van een paaltje weg en kreeg bijna net zo weinig aandacht als een fraaie groep van twaalf Patrijzen in de sneeuw. Een snelle blik over het schor bij de ruïne leverde een Slechtvalk en een over het ijs lopende vos op. Het was inmiddels al bijna vier uur en de moed begon ons in de schoenen te zakken. Terugrijdend door de Hogerwaardpolder kwamen we Niels de Schipper tegen, die juist een 'piep' kreeg dat de Grote Trap weer gezien was, deze keer op een besneeuwde akker ten zuiden van Rilland. Voorzichtig geworden door de eerdere missers, durfden we nog maar nauwelijks te hopen dat het nu wel goed zou gaan. Tien minuten later bleek deze voorzichtigheid overbodig. We konden zo aanschuiven: daar stond de Grote Trap in al zijn glorie!

Wat een geweldig gaaf beest om te zien zeg! De vogel stond op een meter of 80 van de weg rustig wat rond te kijken en pikte regelmatig wat op van de volledig sneeuwwitte akker. Voorzichtig kropen we uit de auto en even later konden we op ons gemakje de vogel door kijkers en telescopen bekijken. Ik maakte ook snel wat plaatjes, want het is nogal geen uniek geval: een Grote Trap en nog wel in Zeeland ook! Na een kwartier vloog de trap plotseling op en verdween resoluut in noordoostelijk richting. Wat een drama voor de vele mensen die er nog net niet waren! Desalniettemin volgde er een luid applaus nadat de vogel uit het zicht verdwenen was. Omwonenden hadden zich al een kwartier lang enorm lopen verbazen over zoveel tumult om een 'kerstkalkoen', maar toen ze dit applaus hoorden en zagen wisten ze helemaal niet wat ze meemaakten... Met deze apotheose was ons doel bereikt en tuften we opgewekt terug naar Walcheren. Mijn zesde nieuwe soort van 2010 (nummertje 371)! Leuk is ook dat ik al die nieuwe soorten in Zeeland zag!

Roerdomp in Middelburg!

Gisteren en vanmorgen ben ik niet op pad geweest. De combinatie van een zwaar besneeuwd Zeeland en een iets te stevige wind maakte een rondje vogelen minder aantrekkelijk. Gisteren meldde Joop Scheijbeler zomaar een Roerdomp vlak voor zijn huis, in een sloot aan de rand van Middelburg. Vanmiddag ga ik even kijken. De vrouw van Joop loodst me telefonisch naar de juiste plek en Joop wijst de Roerdomp even later aan. De vogel is alleen te zien wanneer je door wat struiken heen kijkt. Hij drentelt wat heen en weer langs een afrasteringshek, alsof er daarachter wat lekkers ligt te wachten. Twee keer lijkt hij dichterbij te komen, maar beide keren bedenkt hij zich. Als de vogel helemaal naar achteren loopt, wordt ik door de familie Scheijbeler uitgenodigd voor een bak koffie. Dat sla ik niet af natuurlijk. Na een heerlijke kop koffie en wat bijgekletsen loop ik terug naar de auto. Plotseling zie ik wat bewegen in een klein plukje riet. Het is de Roerdomp! Hij heeft blijkbaar toch kans gezien om langs het hek heen te komen. Ik loop er naartoe en sta op nog geen tien meter van de vogel. Ik heb nog geen vijf foto's gemaakt als er een vrouw met een hand langs loopt en de vogel een bos in rent. Jammer! Toch blij dat ik hem nog even wat beter gezien heb...

Weer Blauwe Kieken!

Vanmorgen kijk ik weer een paar uurtjes in de omgeving van Westkapelle. Waar ik onderweg al bang voor ben, blijkt inderdaad het geval te zijn: het is veel te mistig om iets van vogeltrek waar te nemen, mocht daar al sprake van zijn. Daarom ga ik maar wat door de polders heen en weer karren, in de hoop tegen wat leuks aan te blunderen. Bij het meest oostelijk gelegen stukje van de Oostkreek vliegt een Grote Zilverreiger op, en een rondje verder zie ik hier ook een jong vrouwtje Havik wegvliegen. Bij het ruige gebiedje ten zuiden hiervan ontwaar ik in de dikke mist in elk geval een mannetje en een vrouwtje Blauwe Kiekendief. Het mannetje is zo vriendelijk om twee minuten op een paaltje van een hek te gaan zitten.

Ik ben zo druk met een poging wat foto's te maken, dat ik helemaal vergeet om deze fraaie vogel ook eens beeldvullend door de telescoop te bekijken. Een eindje verder zie ik weer een mannetje Blauwe Kiekendief vliegen. Toch wel erg leuk hoor, zoveel vogels op Walcheren! Langs de Baaiweg foerageert een mooie groep van 14 Patrijzen in de sneeuw. Een beeld wat ik nog niet zo vaak gezien heb, maar ook erg mooi! Helaas zitten ze wel op afstand en kan ik alleen een sfeerplaatje maken.

Blauwe Kiekendieven on the move!

Gisteren hadden trektellers op de Vulkaan bij Den Haag een topdag, met onder meer ruim 25000 Brandganzen, 6 Ruigpootbuizerds en 25 Blauwe Kiekendieven. Ik wist daar niets van en tot het einde van deze ochtend ook niet dat het vandaag op Westkapelle goed vloog. Pim had tot 12.00u met Sander ook al 21 Blauwe Kiekendieven en een paar duizerd ganzen. Jammer, want ik heb lekker suf liggen uitslapen... Nadat we ontbeten hadden, pakken we het één en ander in omdat we een paar dagen naar een vakantiehuisje in Vrouwenpolder gaan. Als ik Janneke en de meiden daar heb afgezet en de bagage heb uitgeladen, kan ik eindelijk even naar Westkapelle. Samen met de zojuist gearriveerde Gerard Troost tel ik van 14.00u tot 15.00u vanaf 't Kiekuus. Naast een paar honderd Kolganzen zien we ook enkele Toendrariet- en Kleine Rietganzen, een Roodhalsfuut, een mannetje Blauwe Kiekendief, een Boomleeuwerik en een kleine 200 Kramsvogels. Daarna rijd ik een rondje door de polder. Alles is nog steeds met een dik pak sneeuw bedekt en dat ziet er geweldig mooi uit. Langs de Baaiweg zit een vrouwtje Blauwe Kiekendief op een akker een zangvogel op te peuzelen. Door de telescoop zie ik hoe ze met een uitgestreken gezicht alles tot en met de pootjes naar binnen slobbert. Erg fraai hoor! De gok om eens even bij een ruig gebiedje ten zuiden van de Oostkreek te gaan kijken blijkt een schot in de roos. Ik tel zomaar vijf Blauwe Kiekendieven! Ze flappen speels boven de begroeiing. Even later bel ik Pim. Hij is weer teruggekomen naar Westkapelle en heeft het laatste half uur al weer verschillenden Blauwe Kiekendieven, een Ruigpootbuizerd en een Velduil zien langsvliegen. Die heb ik dan mooi gemist! Drie minuten later sta ik ook weer in 't Kiekuus en samen tellen we nog een goed half uur. Op een paalzittend Smelleken na zien we geen roofvogels meer, maar wel duizenden ganzen (vooral Kolganzen). Voordat ik weer terug naar Vrouwenpolder ga, rijd ik nog een keer langs het gebiedje ten zuiden van de Oostkreek. Daar tel ik zomaar 15 (!) Blauwe Kiekendieven, waarvan niet minder dan zeven mannetjes! Wat een spektakel! Pim komt ook snel kijken en heeft dit ook nog nooit eerder meegemaakt. De vogels vliegen boven een relatief klein gebiedje en soms heb ik er wel vijf in één kijkerbeeld! Dik tevreden met de buit van vanmiddag rijd ik even later door Domburg, waar in de schemer nog een Houtsnip over de auto vliegt.

Sneeuw-vogelen!

De afgelopen dagen heb ik steeds maar kort wat rondgereden in de buurt. Op donderdag 16 december zag ik op weg naar school wel de Grote Geelpootruiter in een slootje bij de Gravenhoekinlaag. De vogel liet zich twee minuten op gepaste afstand door de telescoop bekijken, maar vloog toen opeens de inlaagdijk over en kwam niet meer terug. De Wilde Zwaan langs de Emelissedijk zat er deze dag ook nog. De nacht van donderdag op vrijdag viel er een klein laagje sneeuw op Walcheren en een dik pak op Zuid-Beveland. Vrijdag de 17e polderde ik wat in de omgeving. In de weihoek van Hoogelande zaten weer 59 Kleine Zwanen en her en der kwam ik groepjes ganzen tegen. Langs de Stenen Kruisweg foerageerde een groep van maar liefst 440 Veldleeuweriken! In een watergang langs de Oude Veerseweg liepen wat Bonte Strandlopers en Zwarte Ruiters, maar ook twee Groenpootruiters. Vrijdagavond viel er ca. 20 cm sneeuw op Walcheren, maar vanmorgen ben ik alleen even met vrouw en kinderen op pad geweest om te genieten van het schitterende besneeuwde landschap. Ook leuk! In wat ruigte langs de Perduinsweg foerageerde een groepje van 30 Kneuen.

Weer een Zwarte Rotgans en weer geen yankee!

De Zeearend lijkt na een weekje op de Middelplaten nu toch echt te zijn vertrokken. Toen ik afgelopen zaterdag met Ies Goedbloed op de Middelplaten was, zei ik  nog hardop dat ik het heel vreemd vond dat er nog nooit een Klapekster in het gebied was gezien. Prompt zagen Mark Hoekstein en Sander Lilipaly eergisteren wel een Klapekster en nog langs de doorgaande weg ook. Gisteren hoopte ik deze fraai soort op weg naar huis even mee te pikken, maar dat ging niet door. Nergens te bekennen... Ik zag wel een Grote Zilverreiger langs de weg en een adulte Slechtvalk op een paaltje in het water. Vandaag ben ik van 12.00u tot 14.00u even vrij en rijd ik naar Noord-Beveland om de Grote Geelpootruiter (die daar dagelijks gezien wordt) te zoeken. Net voor het 'Katse Veer' foerageert een groepje Rotganzen dicht bij de weg. Als ik daar met 60 km/u langs rijd, zie ik met het blote oog in een flits een witte flank. Een eindje verder kan ik keren en even later sta ik op de parallelweg. Bingo: een adulte Zwarte Rotgans! Het kan natuurlijk best één van de twee vogels zijn die ik afgelopen zaterdag op de Middelplaten zag, maar het onverwachte van deze waarneming is toch wel leuk!

Ik maak wat plaatjes en rijd dan verder naar de Gravenhoek. In een uur tijd speur ik een paar keer de slootjes ten zuiden van de inlaag af, maar de Grote Geelpootruiter laat zich niet zien. Het lijkt er op dat hij regelmatig buitendijks foerageert. Ik zie wel weer de Grote Zilverreiger de hier al een paar dagen rondhangt en in één van de slootjes een mannetje en een vrouwtje Baardman. Langs de Emelissedijk stuit ik op een fraaie gemengde groep ganzen en zwanen.

Ik noteer onder meer een adulte Wilde Zwaan, 39 Kleine Zwanen (waaronder eentje met een gele halsband en gele pootring: 120E en elf 1e-kj vogels) en 310 Toendrarietganzen. Als ik een sfeerplaatje gemaakt heb, is het hoog tijd om weer naar school te rijden voor een vergadering.

Barmsijzen uit het keukenraam!

Vandaag zitten er veel vogels in de kaler wordende bomen vlak achter ons tuintje. Regelmatig pak ik de verrekijker, want vroeg of laat ontdek je op deze manier natuurlijk een Pallas' Boszanger of iets anders leuks... Ik zie steeds de te verwachten soorten. Naast Putters en Pimpelmezen hangen er op een gegeven moment ook weer eens wat Sijzen in de elzen. Als ik deze beestjes door de kijker bekijk, zie ik ook drie Grote Barmsijzen die in elzenproppen zitten te peuteren.

Leuk hoor! In november 2008 en in februari 2009 zag ik ze hier ook al (2 en 20 ex)! 's Middags rijd ik nog een rondje door de polders rond Middelburg. De groep Kleine Zwanen langs de Breeweg is inmiddels aangegroeid tot 80 vogels. Ik tel 12 1e-kj Kleine Zwanen  en zie dat één van de adulte vogels pootringen heeft: links geel 416 en rechts metaal. Een internet-check wijst uit dat deze vogel in Engeland geringd is. Langs de Stenen Kruisweg zie ik net als een week geleden een fraaie Slechtvalk. Nu is het geen volwassen vogel , maar een 1e-kj vrouwtje. Ze zit op een paaltje wat rond te kijken en laat zich door de telescoop bijna beeldvullend zien. Schitterend!

In de plas zwemmen naast de altijd aanwezige Smienten en Wintertalingen ook drie Pijlstaarten. Langs de Ossenbergweg zorgt een jagende Slechtvalk (nu wel een adult) voor flinke paniek onder meeuwen en Wulpen en in een groep Kol- en Brandganzen loopt een Kleine Rietgans. Een kwartiertje 'Oude Veerse' levert nog een overvliegende vrouw Blauwe Kiekendief op. Tijdens dit soort rondjes zie je meestal ongeveer hetzelfde, maar ze gaan toch niet vervelen!

Nieuwe Walcherensoorten en bonussen...

Gisterenavond ontmoette ik Ies Goedbloed op een verjaardag. We vatten het plan op om vanmorgen naar Oranjezon te gaan. Peter Roelse ontdekte in het dennenbos op 21 november een mannetje Kleine Bonte Specht en later die dag zagen anderen ook nog een vrouwtje! Sindsdien zijn beide vogels nog verschillende keren gezien. Ik had nog niet eerder tijd ingeruimd om er heen te gaan, maar nu was het wel een goede gelegenheid. We lopen rond half negen het gebied in en ik waan me in een ander deel van het land. Om de één of andere reden kom ik vrijwel nooit in Oranjezon en dat ik volgens mij behoorlijk onterecht, want hier kan echt van alles aan leuke soorten zitten! Na een uur zoeken zien we een Houtsnip opvliegen, maar concluderen we vooral dat er maar weinig vogels zitten. Even later is het dan toch raak. Eerst meen ik al een keer de roep van een Kuifmees te horen en even later stuiten we op een mooie gemengde groep Goudhanen en mezen. We horen nu nog duidelijker een Kuifmees roepen. Erg leuk, want dit is dan eindelijk mijn eerste op Walcheren! Ik zie ook enkele Zwarte Mezen en als ik één van deze vogel in de kijker probeer te krijgen, zie ik opeens het rode petje van een mannetje Kleine Bonte Specht bewegen. Al snel heeft ook Ies de vogel in beeld en het daaropvolgende kwartier laat deze vogel zich erg goed zien. Ik realiseer me pas later dat het al vijf jaar geleden is dat ik deze soort in Nederland gezien heb! Het is altijd lastig fotograferen in een bos, maar nu is het licht helemaal belabberd.

Het kleine spechtje foerageert er lustig op los en verdwijnt op een gegeven moment weer in het dennenbos. We besluiten het erbij te laten, want we zijn dik tevreden met onze score en willen ook nog even de Grote Geelpootruiter proberen te vinden, die eergisteren na weken lang 'kwijt' te zijn geweest is herontdekt in de slootjes bij de Gravenhoekinlaag. Als we teruglopen naar de auto, krijgen we een SMS van Pim: juv Grote Burgemeester, zeedijk WK thv restaurant. Nadat we zijn ingestapt, bellen we even met Pieter en Thomas die ook op Westkapelle aan het vogels kijken zijn. Ze weten te melden dat ze nog net op tijd waren om de vogel een paar minuten te bekijken, maar dat 'ie daarna strak de zee op gevlogen is. Jammer, dan rijden we toch maar meteen naar Noord-Beveland. We checken en dubbelchecken heel wat slootjes ten zuiden van de Gravenhoekinlaag, maar zonder resultaat. Wel zien we een Grote Zilverreiger, nog steeds een niet-alledaagse soort voor Noord-Beveland.

We besluiten ook even bij het Schor van de Oesterput te kijken en vallen daar met onze neus in de boter. Niet dat we de geelpootruiter vinden, maar er hangt wel opeens een prachtige 1e-kj Rode Wouw boven het schor! Hij vliegt rustig onze kant op en ik droom al van beeldvullende foto's. Helaas draait hij weer om. We zien even later hoe de wouw op het dammetje aan de rand van het gebied gaat zitten. Helaas ben ik er dan net een eindje naar toe gelopen. Als Ies met de telescoop aan komt, vliegt de vogel net weer op. Even later vliegt hij de inlaag uit en de polder in. We springen in de auto en proberen hem via allerlei landweggetjes te volgen, in de hoop een leuke foto te kunnen maken. Uiteindelijk krijgen we hem wel een paar keer dichtbij, maar steeds met slecht licht.

Uiteindelijk verdwijnt hij ter hoogte van de grasdrogerij over de Oostwestweg en laten we hem los. Bij het huisje op de dijk bij de Wanteskuup doen we nog een laatste poging de Grote Geelpootruiter te vinden, maar op een Grutto na zien we daar niets bijzonders meer. We geloven er niet meer zo in en besluiten via de Middelplaten weer naar huis te rijden. Daar aangekomen treffen we verschillende andere mensen, die de Zeearend nog niet hebben kunnen vinden. Er lopen en zwemmen wel heel veel vogels. Ik pak mijn telescoop en heb binnen een minuut een Zwarte Rotgans gevonden. De vogel loopt op 200 meter afstand op het slik, maar vliegt met een hele groep Rotganzen op, nog voordat Ies de vogel gezien heeft. Gelukkig gaat hij wat verder weg weer op het water zitten en kan Ies aanschuiven. Terwijl hij door mijn telescoop de vogel bekijkt, zie ik met het blote oog recht voor ons en helemaal vooraan nog een Zwarte Rotgans staan. Dat is wel erg leuk, want eerder deze week werd er alleen door Ies Meulmeester één Zwarte Rotgans gezien.

Ik maak wat plaatjes en Ies zoekt druk verder naar de Zeearend. Uiteindelijk laat deze zich niet meer zien. We kijken nog even bij de Pietkreek. Daar staan een Grote Zilverreiger en een Lepelaar. Zoals meestal zijn we een kwartier later dan afgesproken thuis. Een mooi rondje zo, met twee nieuwe Walcherensoorten en twee leuke bonussen!

Nogmaals de vliegende deur!

Vanmiddag ben ik vrij. Ik moet eigenlijk nodig de Duitse brieven van mijn examenleerlingen gaan corrigeren, maar ik laat me verleiden door de combinatie van mooi weer en het feit dat de Zeearend nog steeds dagelijks gezien wordt op de Middelplaten. Ik rijd uit school meteen naar de Middelplaten, maar kan de Zeearend niet vinden. Ik zie wel weer de onvolwassen Slechtvalk op een paaltje zitten en verder 6 Kleine Zwanen en in een groep Meerkoeten een bijna geheel witte Meerkoet. Nooit eerder gezien...

Ik besluit ter afwisseling maar even bij Kwistenburg te gaan kijken. Daar kan ik tegen alle verwachtingen in geen enkele Slechtvalk vinden, maar er zitten wel zat andere vogels. Als ik uitgekeken ben wil ik weer in de auto stappen als er een prachtig adult mannetje Blauwe Kiekendief laag over het gebied heen vliegt. Wat een magnifiek beest!

Even later ben ik weer terug op de Middelplaten. Ik zoek weer een half uur tevergeefs, en heb me er al bijna mee verzoend dat het vanmiddag niet gaat lukken. Als ik bijna bij het Pietbos ben, zie ik plotseling de Zeearend boven de vlakte vliegen. Ik keer snel de auto en zie hoe de vogel lekker door blijft flappen. Hij gaat twee keer een paar minuten op een niet zichtbare plek zitten, maar vliegt ook een tijdje wat heen en weer boven één van de eilanden. Daarbij laat hij zich door de telescoop prachtig zien. Hij wordt bovendien regelmatig lastig gevallen door twee Blauwe Kiekendieven!

Eergisteren heb ik mailcontact gehad met Bjorn Helander (coördinator van kleurringprojecten van Zeearenden in NW-Europa. Hij wist me te vertellen dat 'onze' Zeearend dit jaar door hem geringd is als nestjong in Zweeds Lapland! Dat is toch wel bijzonder natuurlijk. Dat betekent echter ook dat de vogel nu een 1e-kj is, en niet een 2e-kj zoals we eerst dachten. Ik let vanmiddag extra goed op de vleugels en ik zie ook geen reden om aan een 2e-kj te denken. De armpennen zijn allemaal keurig even lang en ze lijken ook allemaal van één generatie. Na een tijdje vliegt de arend verder naar het open gedeelte met slikplaten. Hij gaat daar open en bloot zitten en begint aan iets te eten, wat nog het meest op een eend lijkt. Samen met de inmiddels aangeschoven Gerard bekijk ik de vogel nog een tijdje en dan ga ik naar huis.

Strandleeuweriken!

Vanmiddag rijd ik uit school niet naar huis, maar de andere kant op. Op de Oesterdam worden de laatste weken af en toe twee Strandleeuweriken gezien. Die zijn al jaren heel schaars in Zeeland en ik vind het zulke fraaie vogels, dat ik er best een keertje voor om wil rijden. Gelukkig heb ik vanmiddag het rijk alleen op de dam, en de twee Strandleeuweriken zijn al snel gevonden. Ze laten zich met wat geduld tot op een meter of tien benaderen. Ze zijn dan natuurlijk prachtig te zien.

Na een minuut of twintig heb ik wat plaatjes gemaakt en rijd ik langs het spuikanaal terug. Daar zie ik een vrouwtje Nonnetje zwemmen, maar als ik stop, vliegt ze op. De volgende bestemming is de Hogerwaardpolder. Daar wemelt het net als anders van de Grauwe Ganzen en Grote Canadese Ganzen, maar ik zie ook zes adulte Kleine Zwanen. Vanaf het kijkpunt bij de ruïne inspecteer ik het Schor aan de zuidrand van het Markiezaat. Nadat ik twee keer alles zonder resultaat heb gescand, zie ik op flinke afstand toch opeens een Klapekster zitten. Helaas vliegt de vogel al snel weg en ik kan hem in vlucht maar even volgen. Daarna blijft hij spoorloos. Als ik over de snelweg terug richting Walcheren rijd, bedenk ik opeens dat in de Pieterspolder ten oosten van Yerseke de afgelopen tijd een Zwarte Rotgans, een Witbuikrotgans en een Roodhalsgans gezien zijn. Hoewel het licht al minder wordt, ga ik vlug van de snelweg af, in de hoop dat ik één of meer van deze soorten kan vinden. Langs de bewuste dijk foerageert inderdaad een flinke groep Rotganzen en ik vind even later de adulte Witbuikrotgans. Die laat zich mooi zien, maar van de andere twee soorten ontbreekt elk spoor. Tenslotte rijd ik nog een rondje door de Yerseke Moer, maar daar zie ik niets bijzonders meer.

Zeearend onder werktijd...

Toen ik gisteren een rondje in de polder deed, kreeg ik een SMS met de boodschap dat er een Zeearend op de Middelplaten gezien was. Ik besloot toen niet te gaan, in de wetenschap dat ik vanmorgen van 10.00u tot 12.30u vrij zou zijn. Vanmorgen rijd ik na twee lessen naar de Middelplaten. Daar aangekomen lijkt de mist roet in het eten te gooien. Daarom kijk ik eerst even in de Pietkreek. Die is helemaal dichtgevroren. In de Vliegveldkreek loopt een Zwarte Ruiter. Naast het Pietbos staat aan de rand van een akker een Lepelaar naast een Blauwe Reiger. De mist zorgt voor een leuk sfeerbeeld.

Als ik terug ben op de Middelplaten trekt de mist langzaam op. Ik begin helemaal links de slikplaat af te zoeken, in de hoop de Zeearend te vinden. Als ik letterlijk voor de eerste keer door de telescoop kijk, zie ik meteen een bruine homp zitten. De Zeearend zit rustig wat rond te kijken in een laag randje riet en ruigte. De combinatie van de half besneeuwde zitplaats en de optrekkende mist maken van het geheel een surrealistsich beeld. Na een kwartiertje gaat de arend de lucht in en flapt op het gemakje een paar honderd meter de grasvlakte op. Als hij weer is gaan zitten, kan ik samen met de inmiddels aangeschoven Kees Vliet Vlieland en zijn partner de vogel beter bekijken.

De arend zit bijna helemaal vrij en we stellen vast dat de vogel geringd is. We zien aan de rechterpoot een forse groene ring en links een blauwe ring, met een witte inscriptie (vermoedelijk een C) en daar onder nog een witte of een metalen ring). Het is maar de vraag of dat genoeg aanwijzingen zijn... Kees vertelt dat hij via de mail een foto van dezelfde vogel heeft gekregen, die eergisteren al op Noord-Beveland gefotografeerd bleek te zijn. Op basis van het tamelijk bonte kleed en de hoeveelheid geel op de enorme snavel vermoeden we dat het een 2e-kj Zeearend is. De vogel vliegt weer een eindje en gaat dan weer zitten. Als ik nog even heb bijgekletst met Peter Meininger, die inmiddels ook is gearriveerd, rijd ik binnendoor terug naar Goes. Ik ben nog maar net Wolphaartsdijk voorbijgereden, als een Smelleken voor de auto langsvliegt. Het beestje gaat op 50 meter van de weg af op een verhoging in een akker zitten. Als ik de vogel door de kijker zie, denk ik heel even dat ik me vergist heb. Dit lijkt wel een mannetje Sperwer, compleet met blauwgrijze rug en oranje borst. Snel de telescoop er op: toch een Smelleken, en wat voor één: een spetterend adult mannetje! In dit kleed zien we ze niet vaak, wat een beauty!

Ik maak wat plaatjes, maar de vogel jakkert al snel weer verder de polder in. 's Middags uit school wil ik best weer even langs de Zeearend, maar ik herinner me ook de melding van Alex Wieland van twee Geelgorzen in een akkerrand bij 's-Heer Arendskerke. Met telefonische hulp van Niels de Schipper is de plek snel gevonden. Ik zie op een meter of 60 afstand een flinke meidoorn staan, die wemelt van de Ringmussen. Als ik deze vogels door de telescoop bekijk, blijken er ook Rietgorzen en Geelgorzen bij te zitten. Hoewel er gisteren en eergisteren slechts twee Geelgorzen waren gezien, tel ik er zomaar vijf! Wat leuk zeg, zo dicht bij huis! Tien minuten kom ik op de Middelplaten Pim tegen. Hij weet te melden dat de arend zojuist zijn slaapboom heeft opgezocht en niet meer te zien is. Ik kijk nog even op een paar plekken het gebied af en zie nog wel een jonge Slechtvalk op een paaltje zitten. Een snelle inspectie van Kwistenburg levert nog eens twee adulte Slechtvalken op. Toch weer heel wat leuks gezien, en dat zomaar op een werkdag!

Polderen...

Gisterenochtend was het somber weer met wind en sneeuw. 's Middags reed ik met Marc Goedbloed nog even een rondje door de polders ten noorden en westen van Middelburg. Dat leverde op twee plekken een groepje Veldleeuweriken op (8 en 35), en langs de van 't Hofweg ten oosten van Sint Laurens een fraai 1e-kj vrouwtje Smelleken. Dit fraaie valkje vloog op van een paaltje langs de weg en landde verderop op een paaltje. Dat was helaas net te ver voor een plaatje, maar het beestje liet zich door de telescoop wel mooi zien. Een vrouwtje Torenvalk langs de Pronkenburgweg bij Sint Laurens wilde duidelijk niet gefotografeerd worden terwijl ze ongegeneerd een Pimpelmees zat te slopen. Langs de Perduinsweg zagen we een enorme groep van ongeveer 2200 Smienten in een besneeuwd weiland. Fraai hoor! Vanmiddag rijd ik eerst even naar de draaibrug van Souburg, waar de Zwartkopmeeuw voor de 17e achtereenvolgende keer overwintert. Helaas komen er alleen Kokmeeuwen op het gestrooide brood af. Ik rijd daarna nog even wat door de polders. Bij de Perduinsweg aangekomen, zie ik dat de eerste Kleine Zwanen Walcheren weer gevonden hebben. Er lopen vijf adulte en vijf 1e-kj vogels en 50% jonge vogels zien we niet vaak. Als ik door de Stenen Kruisweg rijd, zie ik al snel een fraaie adulte Slechtvalk in een akker zitten. Dit mannetje laat zich door de telescoop prachtig zien en ik kan zelfs een sfeerplaatje maken.

Rob die even later langszij komt, attendeert me op het enorme aantal Smienten in het gebied. Even later zie ik langs de Zandvoortweg ook een geweldig plakaat Smienten foerageren. Pim telde er hier eerder vandaag ruim 11000! Echt heel bijzonder, zo'n enorme groep. Ik zie er ook nog vier Kemphanen tussen staan. Het blijft een mooi gebied, zo dicht bij huis!

Bokjes!

Hoewel het volgens de voorspellingen weer gaat dooien, ligt er vandaag nog een mooie laag sneeuw in Zeeland. Wel lekker dat ik juist van de week dan twee keer een middag vrij ben. Ik rijd om een uur of één vanmiddag via de Zeelandbrug naar de Stolpweg, waar ik eergisteren ook al ben geweest. Eén van de doelsoorten van die middag heb ik nu binnen een half uurtje gevonden. Nadat ik al vier Kleine Zilverreigers en een stuk of twintig Watersnippen gezien heb, zie ik in een slootje vlak naast de weg opeens een prachtig  Bokje staan. Het beestje staat slechts enkele meters van mijn auto af, en laat zich geweldig zien. Hij staat op zijn gemakje wat in de bodem te peuren. Ik maak een hele serie foto's, maar krijg het beestje alleen bijna recht van boven op de foto.

Als ik na een tijdje uit de auto te ga, om vanaf een wat minder hoog standpunt te fotograferen, vliegt het beestje op. Heel blij met deze mooie waarneming rijd ik verder. Even later vliegt er een Houtsnip over. Ik ga verder waar ik mee bezig was en stuit een half uur later een paar honderd meter verder weer op een Bokje. Omdat de eerste vogel de andere kant op gevlogen was, lijkt dit echt een ander exemplaar. Deze laat zich in het daaropvolgende uur echt supermooi zien en ook goed fotograferen.

Ik fotografeer vooral vanuit de auto, maar kan ook verschillende keren even uit de auto. Het beestje laat het allemaal toe. Voordeel van tijd stoppen in een leuke foto is niet alleen het fotografische resultaat, maar ook het gegeven dat je zo'n mooie vogel dan ook uitgebreid kunt bekijken. In januari van dit jaar zag ik hier ook al een Bokje. Ik zie nog een Lepelaar en twee keer een vrouwtje Blauwe Kiekendief overvliegen. In tegenstelling tot eergisteren zijn de sloten allemaal bijna helemaal dichtgevroren. Er foerageren dan ook veel minder Bonte Strandlopers in (ik tel er ongeveer 100), maar wel twee Bontbekplevieren en een Kanoet. Vooral heel blij met de waarnemingen en foto's van de Bokjes houd ik het rond 4 uur voor gezien en rijd ik naar huis. Hieronder ter vergelijk nog een foto van een Watersnip.

Winters weer: anders vogelen!

Vandaag zie ik mijn kans schoon. Ik heb vanmiddag vrij en het is zowaar best aardig weer. Wat heet... Het is berekoud, met -5 graden Celsius en een ijzige oostenwind (5-6 Bft). Volgens allerlei weerstations is de gevoelstemperatuur rond de -15... Ik beperk me tot autovogelen en doe dat in de omgeving van de Stolpweg op Schouwen-Duiveland. Hie kun je vaak heerlijk 'wintervogelen' en er zijn enkele dagen geleden onder andere twee Ruigpootbuizerds gezien. Daar hoop ik stiekem een beetje op, maar ik krijg ze vanmiddag niet te zien. Het is wel echt anders vogelen met deze winterse omstandigheden. In de vele slootjes foerageren honderden Bonte Strandlopers, die normaal gesproken buitendijks zitten. Als een flinke groep 'bontjes' opeens opvliegt, zie ik vanuit mijn ooghoeken een schim aankomen. Het blijkt een stoere Slechtvalk man te zijn, die tot drie keer toe naast een strandloper grijpt. Langzaam de slootjes inspecterend tel ik ruim 80 Watersnippen, soms alleen en soms in kleine groepjes. Ik zie ook 40 Zwarte Ruiters, twee Witgatjes en na verloop van tijd opeens toch ook twee IJsvogeltjes. Eén van deze fraaie vogels laat me met de auto een keertje tot op een meter of vijf komen, dichtbij genoeg voor een leuke foto.

In de sloot aan de andere kant van de weg miegelt het intussen van de zilverreigers. Ik tel zomaar 13 Kleine Zilverreigers en er loopt ook een Grote Zilverreiger tussen. Bij de Schelphoek staan nog eens 15 Kleine Zilverreigers. Als ik het na ruim twee uur welletjes vind en de polder uit rijd, vliegt er een groep van vijf Wilde Zwanen met een Kleine Zwaan over de auto. Geen hele bijzondere soorten vanmiddag, maar wel heerlijk om met dit weer een tijdje buiten te zijn!

Winter op Walcheren!

Hoewel het nog geen december is, doet het weerbeeld echt winters aan. Vanmiddag rijd ik met de meiden een rondje door het Zandvoortweggebied en ik verbaas me met hen over hoe fraai alles eruit ziet. Een dun sneeuwlaagje doet toch heel veel met die anders wat saaie akkers en weilanden. Het natte najaar (tot op heden) had er al in geresulteerd dat er weer heel wat water stond. Nu zijn bijna alle plassen bevroren. De stukjes die nog open zijn worden bevolkt door (voor hier) enorme aantallen Smienten en Wintertalingen. Vooral bij de plas aan de Stenen Kruisweg is het genieten, met regelmatig opvliegende grote van zeker 1200 Smienten en 150 Wintertalingen. Als ik van de week een keer meer tijd heb, moet ik er maar eens een amerikaantje (smient of wintertaling) uit zien te halen. Ik zie hier ook nog vijf Kemphanen en twee Bonte Strandlopers en een stuk of dertig rondvliegende Watersnippen. Als ik door de Zandvoortweg rijd, vliegt er een jonge Slechtvalk over de auto. Hij gaat langs de Noorddorpseweg op een stoppelakker zitten, waar ik hem even later fraai in de telescoop kan bekijken. Wat is 'ie mooi!

IJsgorzen!

Vandaag maak ik een tamelijk onnodige fout. Ik heb alle tijd van de wereld, maar heb besloten gewoon wat in de buurt te gaan vogels kijken. Als ik rond 8.15u de gordijnen open trek, sneeuwt het volop. Ik zie het niet echt zitten om in m'n auto te gaan zitten kleumen, dus ga ik maar eens rustig wat klusjes doen. Voordat ik het weet hebben we op het gemakje koffie op en is het al over half elf. Ik bel Thomas, die op Westkapelle is. Hij vertelt dat het mooi wit is buiten en hij heeft al een paar leukere soortjes gezien. Ik besluit dan toch ook maar naar buiten te gaan en dwaal eerst wat rond in de polders ten noorden en westen van Middelburg. Langs de Ossenbergweg zag Jaco gisteren een IJsgors in een groep Veldleeuweriken. Ik vind de groep Veldleeuweriken vlotjes en zie zelfs twee IJsgorzen. Eén van de vogels vliegt ook even rond en roept daarbij! Er vliegt ook een onvolwassen Slechtvalk over de besneeuwde akkers. Verder zie ik weinig bijzonders. Ik zet tegen 12.00u koers naar Westkapelle, waar bij het Zuiderhoofd eerst even de Grote Zee-eend wordt 'opgehaald' die Thomas ook al gezien had. Een rondje over de dijk levert niets bijzonders op. In de vele weggetjes in hen rond het Vroon zie ik verschillende groepen Veldleeuweriken. Langs de Hogeweg foerageert ook een Boomleeuwerik op een akker. Op grote afstand zie ik ter hoogte van de Schoneweg nog een flinke groep zangvogels vliegen. Bij de kruising met de Moensweg vind ik deze groep terug. Tot mijn grote verrassing blijkt veruit het grootste deel van de groep uit IJsgorzen te bestaan! Ik minimaal 70 IJsgorzen. Even later schuift Thomas ook aan. We zien hoe de vogels bijna op een Kneu-achtige manier soms langdurig rondvliegen en af en toe kort gaan zitten. Uiteindelijk krijg ik ze op een akker langs de Moensweg pas echt goed ik de telescoop. De Veldleeuweriken zitten dan apart en ik tel nu niet minder dan 90 IJsgorzen! Wat een aantal en dat op Walcheren! Dit zou weleens de grootste groep ooit op ons eiland kunnen zijn... Thomas vertrekt richting Oranjezon om de twee Kleine Bonte Spechten te gaan zoeken, die hier zes dagen geleden gezien werden. Ik rijd binnendoor terug richting Middelburg. In het Zandvoortweggebied tel ik in een groep Kolganzen nog 22 Kleine Rietganzen en bij Grijpskerke vliegt opeens een Houtsnip over de auto. Hoewel ik bijzonder content ben met mijn waarnemingen van een paar uurtjes, bekruipt me toch een licht jaloers gevoel als Thomas een SMS stuurt dat 'ie de Kleine Bonte Specht gevodnen heeft. Thuis gekomen blijkt dat hij ze zelfs allebei gevonden heeft en ook hele leuke plaatjes heeft kunnen maken!

Somer weertje en een sombere zeedijk...

Vanmiddag rijd ik even naar de zeedijk van Westkapelle. Voor mijn gevoel is het al een maand slecht weer en ook deze dag vormt daarop geen uitzondering. Ter hoogte van de Baaiweg rijd ik de dijk op en amper hodnerd meter verder vliegt er al een Sneeuwgors op. Ik probeer uiteraard wat plaatjes te maken, maar het beestje vliegt voortdurend op als er auto's passeren. Dan maar snel verder richting 't Kiekuus. Daar staat Jos Boot over zee te kijken. Hij weet te melden dat er niets over zee vliegt, ondanks een stevig westenwindje. Een Buizerd doet nog een poging om als trekker genoteerd te worden, maar dat gaat niet gebeuren. Ik rijd de dijk verder af in zuidelijke richting, maar de hoop op een ontmoeting met een Strandleeuwerik of iets anders leuks blijkt ijdel. Ter hoogte van tank kom ik wel een flinke groep typische 'dijksteltlopers' tegen: behalve 150 Steenlopers staan er ook 85 Paarse Strandlopers, 22 Drieteenstrandlopers en een Bonte Strandloper. Ik probeer wat plaatjes te maken, en besef dat ik deze soorten lang niet altijd de aandacht geef die ze verdienen. Leuke beestjes hoor!

Veel Geoorde Futen, geen Parelduiker meer...

Omdat Janneke een dagje met vriendinnen weg is, ga ik vanmorgen niet op pad. Het is ook geen  geweldig weer, maar 's middags trekt het toch wat open. Ik besluit met twee dochters even op verschillende plaatsen bij het Veerse Meer te gaan kijken. Onder het mom van gezellig wandelen kan ik dan meteen kijken of ik de Parelduiker nog kan vinden. We slaan de Veersedam over en kijken vanaf de steiger bij Oostwatering, bij de Campveersche Toren en een plek daar tussenin. Ik tel in totaal 178 Geoorde Futen en 5 Kuifduikers. Bij het parkeerterreintje van Oostwatering vliegen ook 3 Goudvinken roepend op. Van de Parelduiker helaas geen spoor...

Toch een Parelduiker!

Gisteren zag telde ik op de terugweg van school naar huis 80 Geoorde Futen en 3 Kuifduikers aan de binnenzijde van de Veersedam. Vandaag besluit ik de anderhalf uur die ik nog heb voordat het donker wordt op Neeltje Jans te vogelen. Als ik daar net een Grote Stern en een Dwergmeeuw heb gezien, belt Thomas op. Hij heeft zojuist met Pieter een IJsduiker ontdekt op het Veerse Meer bij de Campveersche Toren. Ik wil deze vogel uiteraard graag nog even meepikken, dus ik vertrek snel van Neeltje Jans. De jongens hebben de vogel nog in de telescoop als ik aan kom. De duiker zwemt op flinke afstand en het licht is niet al te best meer. Als ik een poosje naar de vogel gekeken heb, vraag ik me hardop af waarom het geen Parelduiker is. De vogel oogt niet erg groot, de snavel lijkt niet zo fors en ik meen twee keer een witte flankvlek te zien. Thomas en Pieter hebben de vogel voordat ik er was beter gezien en vinden dat vooral het steile voorhoofd meer op IJsduiker duidt. Ik laat me overtuigen. We zien verder nog een vijf Geoorde Futen, een Kleine Zilverreiger, een overvliegende Slechtvalk en boven de Haringvreter drie Blauwe Kiekendieven. De volgende dag vinden Jaco Walhout en nog een andere vogelaar de duiker veel dichterbij terug en blijkt (ook op foto's) dat het toch een Parelduiker is! Een lesje kritisch vogels kijken dus...

Local birding!

Een voorspelde WZW5 blijkt vanmorgen op de zeedijk een ZW4 te zijn. Dan weet je het wel... Met Pieter houd ik het over zee kijken bij de Westkaap een uurtje vol. En toegegeven, de aantallen langstrekkende vogels vallen me nog niet eens tegen. We zien onder meer vier Jan-van-genten, ruim 300 Drieteenmeeuwen, 40 Dwergmeeuwen, 9 Roodkeelduikers, 15 Futen en drie Roodhalsfuten langsvliegen.

Om half tien rijden we de zeedijk af en komen we al snel twee Sneeuwgorzen tegen. Leuk, want het zijn weer andere vogels dan de twee die ik hier eind oktober zag.

Pim wijst ons nog op een adulte Geelpootmeeuw in een gemengde groep meeuwen. We gaan vervolgens wat zoeken in het Vroon. In een relatief klein groepje meeuwen staan nog zomaar drie adulte Geelpootmeeuwen. Een late Tjiftjaf in de haagjes langs de Hogeweg trekt ook nog even onze aandacht. In het Vroon zien we verder heel wat Kieviten, Goudplevieren en eenden, maar op de altijd dubieuze Casarca na geen opvallende soorten. Als ik Pieter bij zijn auto heb afgezet, ga ik nog maar eens een rondje meeuwen doen. Ik zie een fraaie Pontische Meeuw, die zich ook nog even op de foto laat zetten. In dezelfde groep staan ook een adulte en een 2e-kj Geelpootmeeuw en een Grote Mantelmeeuw met een blauwe kleurring.

Deze blijkt in de zomer van 2007 in het zuidwesten van Noorwegen te zijn geringd. Hij is sindsdien elk najaar aanwezig op de zeedijk van Westkapelle, maar waar hij 's zomers uithangt is niet bekend. Ik besluit deze relaxte vogelochtend met een halfuurtje struinen op de voormalige camping, waar ik onlangs de Bonte Tapuit ontdekte. Daar kom ik niet verder dan wat Merels, Zanglijsters en Heggenmussen. Desondanks rijd ik even later best tevreden huiswaarts. 

Ze zijn er weer!

Vanmiddag heb ik een paar uurtjes over. Ik rijd om kwart over twee niet naar huis, maar precies de andere kant op. Een dikke twintig minuten later rijd ik stapvoets de Oesterdam af, in de hoop de Fraters die hier gezien zijn tegen te komen. Na een paar kilometer is het raak. Een groepje van vier Fraters scharrelt wat rond in de rotzooi die tussen de stenen groeit. Alsof ze nooit weg zijn geweest... Ik blijf dit soort dingen altijd bizar vinden. Hoe kan het nu dat er hier elk najaar en elke winter weer Fraters opduiken? Het zijn ongetwijfeld altijd weer andere vogels, maar hoe weten ze altijd deze plek te vinden?

En nu zie ik geen Sneeuwgorzen, maar de volgende keer waarschijnlijk weer wel. En als dat dan 1e-kj vogels zijn, zijn ze hier dus ook nooit eerder geweest... Ik kan de Fraters vanuit de auto leuk bekijken, maar dichterbij dan een meter of 15 krijg ik ze niet. Dan maar een recordshot. Omdat het (weer) zachtjes gaat druppelen, rijd ik verder naar het Schor van de Hoogerwaardpolder. Daar vind ik (kijkend vanaf de ruïne) al snel twee Klapeksters. Eentje zit er op flinke afstand, maar de andere is best leuk te zien. Verder zie ik hier nog geen bijzonderheden. Ik houd het hier ook snel voor gezien en rijd in één keer door naar Middelburg. Daar kan ik het niet laten nog even in de Buitenruststraat te kijken of er nog Pestvogels zitten. Met het blote oog zie ik één Pestvogel in een bessenboompje zitten, maar als ik het raampje opendraai, vliegt de vogel luid roepend weg. Morgen heb ik weer wat meer tijd!

Scoren op WK!

Vanmorgen twijfel ik lang wat ik zal gaan doen. Ik kan de gok wagen om weer naar Stellendam te rijden, omdat ik nu meer tijd heb en vermoedelijk betere foto's van de Woestijntapuit kan maken dan gisteren. Op de terugweg zou ik dan bijvoorbeeld in de omgeving van Ouddorp kunnen gaan vogelen en ook de Brouwersdam, de Prunje en Neeltje Jans zijn natuurlijk goede plekken. Ik bel even met broer Pieter, die  weet te melden dat er een prettige NW5 voorspeld is. Hij is met Thomas al onderweg naar Westkapelle. Als ik dan ook nog bedenk dat de Woestijntapuit gewoon weer weg kan zijn, is de keuze snel gemaakt: ik ga naar Westkapelle! We installeren ons even voor acht uur bij de Westkaap, waar we met NW-wind beter uit de wind zitten dan in 't Kiekuus. Al snel zien we dat het leuk vliegt, met regelmatig groepjes Drieteen- en Dwergmeeuwen en wat Jan-van-genten. Krentjes zijn een Roodhalsfuut, een Smelleken en een paar Middelste Jagers. Een rondje meeuwen doen met Ies Meulmeester levert een in Noorwegen geringde Grote Mantelmeeuw (1e-kj) en twee Geelpootmeeuwen op (adult en 1e-kj). We worden door Thomas telefonisch gewaarschuwd dat er twee Rosse Franjepoten langsvliegen. Gelukkig belt hij ruim op tijd en we kunnen de franjepootjes probleemloos oppikken. Ze vliegen op 300 meter afstand fraai naar ZW. Leuk hoor! Omdat Thomas ook meldde dat er weer wat jagers vlogen, besluiten we weer te gaan 'zeerukken'. Dat blijkt een prima keuze, want het gaat steeds beter vliegen. De 'pap' bestaat uit tientallen Jan-van-genten, een stuk of tien groepen Rotganzen, nog steeds een gestage stroom Drieteen- en Dwergmeeuwen, 30 Zeekoeten en meer dan 200 Alk/Zeekoeten. De krenten worden gevormd door enkele Roodkeelduikers, twee Vaal Stormvogeltjes, enkele Grote Jagers, ruim 30 Middelste Jagers, twee Kleine Jagers, een Zwartkopmeeuw, een Grote Stern en 15 Alken. De absolute hoogtepunten komen echter pas rond het middaguur. Om 11.58u ontdekt Ies al ruim voordat de vogel 'naast' ons vliegt een adulte Zwarte Rotgans in een groep Rotganzen. Deze vogel springt er echt uit met z'n witte flankvlek en de brede witte halsring. We beseffen dat het een hele 'harde' is voor onze telpost en zijn er bijzonder blij mee. Het wordt nog veel gekker als diezelfde Ies om 12.29u op vrijwel dezelfde manier en afstand een Roodhalsgans oppikt, weer in een groep Rotganzen. Ook deze vogel is niet te missen. Thomas en ik maken wat plaatjes, waarop te zien is dat het een 1e-kj vogel is. Wat een feest!

Onze dag kan natuurlijk niet meer stuk, zeker niet als er in het uur daarna nog een Kuifaalscholver, weer enkele Middelste Jagers en ook nog mijn derde Rosse Franjepoot van de dag langsvliegt! 's Avonds raadpleeg ik internet en de enige echte Walhout&Twisk. Ik kom tot de conclusie dat dit voor Walcheren pas de vierde waarneming is van Zwarte Rotgans en de zesde van Roodhalsgans. Het is voor beide soorten bovendien pas de tweede waarneming op Westkapelle en de eerste langsvliegende... De bijgevoegde recordshots zijn allemaal door Thomas Luiten gemaakt, die in dit soort situaties altijd net even wat alerter fotografeert dan ik. Dank voor het gebruiken Thomas!

Woestijntapuit in de Delta!

Gisterenavond verschenen er vanuit het niets foto's op internet van een fraaie Woestijntapuit, 's morgens gefotografeerd in de buitenhaven van Stellendam. De fotograaf raakte de vogel kwijt en kon hem zo snel niet terug vinden. Vanmorgen werd er uiteraard gezocht en gelukkig bleek de vogel nog steeds aanwezig te zijn. Ik ben toevallig wat eerder dan anders klaar op school en na mijn laatste les en voor de verjaardagsvisite (Naomi werd 3) heb ik net genoeg tijd om van Goes via Stellendam naar Middelburg te rijden... Eenmaal op de bewuste pier aangekomen, blijkt de Woestijntapuit in elk geval netjes op mij gewacht te hebben. Enkele andere aanwezige vogelaars kunnen me de vogel zo aanwijzen. Een prachtig 1e-kj mannetje! Het beestje foerageert enkele minuten aan de 'zeezijde' van de pier, maar komt niet serieus binnen schotsafstand. Als hij aan de havenkant van de pier is gaan zitten, heb ik één keer het geluk dat de Woestijntapuit naar me toe komt vliegen en vlakbij de auto landt. Hoewel het behoorlijk somber weer is en de achtergrond ook niet bepaald meewerkt, kan ik een aantal toonbare plaatjes maken.

De vogel foerageert bijna continue op de grond, maar soms gaat hij ook in wat lage begroeiing zitten. Wat een beauty weer! Na de zelf ontdekte Bonte Tapuit van 25 oktober is dit m'n tweede zeldzame tapuit in anderhalve week tijd! Het is bovendien alweer m'n vierde Woestijntapuit in Nederland, na (ook) 1e-kj mannetjes in Noord-Holland in november 2005 en november 2008 en een vrouwtje in december 2008. Ik vind het een geweldige soort!

En weer Pestvogels, maar wel steeds minder...

Ook vanmiddag rijd ik even langs de Pestvogels, die nog steeds in Middelburg aanwezig zijn. Als ik in Goes weg rijd schijnt er nog een waterig zonnetje, maar als ik in Middelburg ben trekt het lanzgaam maar zeker dicht. Dat is jammer, want ik had natuurlijk wel weer zin in een paar mooie plaatjes. Uiteindelijk maar ik wel een foto, maar niet zo eentje die groot aan de muur kan.

Ik tel vanmiddag weer ongeveer 30 Pestvogels en hoor dat er inmiddels toch al een stuk of zeven vogels zijn doodgevlogen tegen de ramen. Triest, maar toch wel te begrijpen als je ziet hoe chaotisch ze regelmatig wegvliegen als er een knetterende brommer langs rijdt. De hoeveelheid besjes begint duidelijk minder te worden. Ik ben benieuwd hoe lang de vogels hier nog blijven hangen...

Levende Pestvogels in namiddaglicht en een dooie in de vriezer...

Na deze eerste schooldag na de herfstvakantie rijd ik vanmiddag rond 15.15u rechtstreeks naar Middelburg. Neeltje Jans was ook een optie, maar ik weet dat er nu mooi licht is bij de Pestvogels in Middelburg-zuid. Als ik daar aan kom, blijkt bovendien dat de soldaatjes met hun enorme lenzen vandaag moesten werken of een andere bestemming hebben gevonden. Met slechts één Vlaming en zijn zoontje en een stadgenoot is het aangenaam rustig. Al snel blijkt dat de Pestvogels vergeleken met de voorgaande dagen vanmiddag veel regelmatiger naar beneden komen om besjes te eten. Ik tel ongeveer 35 vogels. Met het zonnetje in de rug zijn de foto's meteen een stuk sfeervoller.

De jonge Belg toont mij trots een dode Pestvogel, die eerder vanmiddag door de accountants van de stoep is geraapt. Omdat hij niet weet wat hij ermee moet, mag ik hem meenemen. Wat een geweldig mooie vogels zijn het! Zonde dat deze tegen het raam is gevlogen. Thuis gaat hij de vriezer in. Nog even nadenken of ik er 120 Euri voor over heb, om hem op te laten zetten...

Pestvogels vervelen niet...

Hoewel ik me vandaag thuis verdienstelijk maak, kan ik er toch twee keer tussenuit om even bij de twee groepen Pestvogels te gaan kijken. Ik tel op de Langevielesingel 57 exemplaren. Op twee plekken zitten er ongeveer 15 bij elkaar en de rest zit verspreid over de hele singel. Soms is er een heel stuk singel met in de top van bijna elke boom één Pestvogel. Een prachtig gezicht!

Bij de groep van de Buitenruststraat in Middelburg-zuid staat een heel legertje fotograferen in gewichtige soldatenpakjes. Een vreemd gezicht in het verder zo vredige Middelburg. Ik tel in de gauwigheid ongeveer 45 Pestvogels. Er vliegt ook een Grote Gele Kwikstaart over. Hier gedragen de Pestvogels zich net als op de singel. Ze foerageren hoofdzakelijk vanuit boomtoppen op insecten, maar komen af en toe naar beneden om wat besjes te eten. Ik probeer wat vluchtplaatjes te schieten, maar dat lukt niet al te best. Wat een weelde, zo dicht bij huis meer dan 100 Pestvogels!

Strandtelling met een onverwachte soort!

Nadat ik op drie van de vier vakantiedagen deze week lekker naar buiten ben geweest, moet er vanochtend gewerkt worden. Ons strandhuisje bij Domburg moet worden opgebroken. Terwijl ik daar met wat vrienden aan het zwoegen ben zie ik dat er aardig wat zangvogels overtrekken. De ene na de andere groep Vinken vliegt langs. Ik noteer verder verschillende groepjes Sijzen en hoor ook roepende Barmsijzen, maar kan de groep niet vinden. Leuk is een luid roepende overvliegende IJsgors en even later ook een andere gors, die mij op basis van een aantal keer 'tik' aan Dwerggors doet denken. Ik bel snel Thomas (Westkapelle) en Pim (Nolledijk) op, maar die komen niet verder dan verschillende overvliegende Geelgorzen. Achteraf denk ik dat het geluid inderdaad echt te hard was voor Dwerggors, het zal ook wel een Geelgors zijn geweest. Het onverwachte hoogtepunt van deze strandtelling is echter een donker beestje wat uit zee laag over het strand komt aan vliegen en op de reling van een vast strandhuisje gaat zitten. In vlucht kan ik het beestje al niet thuisbrengen en hij zit nog maar net op de leuning als hij weer opvliegt en in het helm landt. Tijdens dit laatste stukje zie ik dat het om een ralletje gaat met een halflange, wat naar beneden gebogen snavel: een Waterral! Snel loop ik de duinen in, in de hoop de (ongetwijfeld vermoeide) vogel daar aan te treffen. Uit wat takkenbossen hoor ik alleen nog wat wegschieten. De vogel blijft verder spoorloos. Wat een beestje zeg, zomaar recht uit zee! 's Middags tel ik langs de Langevielesingel niet minder dan 43 Pestvogels en als ik 'aan de verkeerde kant van het kanaal' voor de ophaalbrug sta te wachten zie ik ook 10 Pestvogels vanuit de boomkruinen op insecten jagen. Een nieuwe plek! Dat Thomas met aan het eind van de middag belt met de mededeling dat er Pestvogels langs de Buitenruststraat zitten verbaasd me dan ook niets. Dat is één straatje daar vandaan. Als hij vertelt dat hij er maar liefst 85 geteld heeft, gaat het toch weer kriebelen. Ik rijd er om 17.15u ook nog even langs en kom zelf op ongeveer 75 Pestvogels uit. Wat een aantallen! Ze zitten hier net als langs de singel vooral in boomtoppen en komen slechts heel af en toe naar beneden om besjes te eten. Ze plukken wel op vliegenvangerachtige wijze heel wat insecten uit de lucht. Een mooi gezicht!

Meeuwen en meer op WK en Pestvogels in de straat!

Hoewel ik gisteren de Parelduiker al mooi gezien heb, had ik het idee dat ik er qua foto niet het maximale uit gehaald had. Daarom is dat één van de doelen van vanmorgen. Ik zie net als gisteren de duiker in het voorbij rijden al zwemmen, maar rijd toch door naar de zeedijk. Daar blijken er enkele flinke groepen meeuwen te zitten. Ik rijd van groep naar groep en noteer zomaar vier verschillende adulte Geelpootmeeuwen en twee 2e-kj vogels. Eén van de adulte vogels draagt een ring (wit of metaal), maar nog voordat ik deze heb afgelezen, vliegt hij op om niet meer terug te komen. Daarnaast zie ik ook een kruising Kleine Mantel- x Geelpootmeeuw met een groene kleurring (rechts Y.AHH, links metaal). Deze vogel is op 11 mei 2009 geringd in IJmuiden.

Ook leuk zijn de twee geringde Grote Mantelmeeuwen (uit Duitsland en Noorwegen) en de vier geringde Kleine Mantelmeeuwen. Tijdens het meeuwen kijken hoor en zie ik een groepje van vier IJsgorzen overvliegen en ook een 1e-kj Jan-van-gent en de ene na de andere groep Spreeuwen (ca. 6000 tussen 8.30u en 9.30u). De Sneeuwgorzen foerageren ook vandaag op het schelpenpad naast 't Kiekuus.

Ik maak weer wat plaatjes, maar als er een andere fotograaf naast me komt zitten, rijd ik snel door naar de K. de Vosweg, waar de al langer aanwezige Rosse Franjepoot ook nog aanwezig blijkt te zijn. Daarna steek ik maar eens wat tijd in de Parelduiker die nog steeds op de oostkreek zit. Na wat observeren blijkt dat de Parelduiker zijn gewoonte van de afgelopen dagen niet veranderd heeft. Hij zwemt een tijdje midden op de kreek, om dan stukje bij beetje dichterbij de kant te komen en uiteindelijk even in een hoekje bij een bruggetje te gaan vissen. Daarna heeft hij dan wel maar twee duiken nodig om weer een heel eind op de kreek te komen. Misschien is de vogel extra behoedzaam omdat hij mij aan de rand van de kreek heeft zien zitten. Dit in combinatie met af en toe een flauw zonnetje biedt mij de gelegenheid om een aantal leuke foto's te maken. Toch wel een buitenkans...

 's Middags sta ik met gezonde tegenzin op de ladder voor mijn huis. Dat verandert als ik verschillende groepjes Pestvogels zie rondvliegen. De grootste groep telt 19 vogels. Het wordt nog leuker als er tot twee keer toe een groepje in de enige hoge boom van de Nachtegaalstraat gaat zitten. Ik tel er maximaal zeven. Schilderen kan soms ook leuk zijn. Nou ja, hééééél soms dan...