Gisteren zag ene Jan Jacobs bij Groesbeek in Gelderland een Grote Trap. Helaas vloog de vogel al snel weg. Mark Hoekstein besloot vanmorgen wat strategisch te gaan vogelen in de oostpunt van Zeeland. Terwijl hij het Hogerwaardschor afzocht, kwam daar plotseling een (de?) Grote Trap door zijn telescoopbeeld vliegen! De vogel ging in de Hogerwaardpolder zitten en Mark maakte deze superwaarneming snel wereldkundig. Minder dan een half uur later (en nog voordat er een andere vogelaar gearriveerd was) vloog de trap alweer op en verdween in westelijke richting. De toegesnelde Sander Lilipaly zag de vogel aan komen vliegen, draaide om en kon de vogel 10 km lang volgen, omdat deze parallel aan de snelweg bleef vliegen. Ergens voor Yerseke raakte hij de vogel kwijt. Inmiddels was ik met Ies, Peter en Marc Geodbloed ook onderweg en we bespraken met enkele andere inmiddels gearriveerde vogelaars de te volgen zoekstrategiën. Wij kozen ervoor om wat in de Yerseke Moer rond te gaan rijden. Na een klein uur door gladde polderweggetjes glibberen zonder resultaat (o ja... drie Patrijzen) belde Gerard Troost ons op: de Grote Trap was gezien net ten zuiden van het gebied waar wij gezocht hadden, op amper vijf minuten rijden bij ons vandaan! Toen we bijna op de bewuste plek aankwamen, kwam ons een kolonne auto's met vogelaars tegemoet: de vogel was alweer gevlogen... Verder zoeken maar weer! Weer een half uurtje later was er weer een melding: nu was de vogel weer waargenomen, in oostelijke richting langs Yerseke vliegend. De steeds langer wordende karavaan doorkruiste Yerseke en wij doken snel de polders ten oosten van het dorp in. Daar inspecteerden we de ene na de andere polder en kwamen uiteindelijk weer uit in de Hogerwaardpolder, waar Mark de vogel ontdekt had. Een vrouwtje Smelleken vloog snel van een paaltje weg en kreeg bijna net zo weinig aandacht als een fraaie groep van twaalf Patrijzen in de sneeuw. Een snelle blik over het schor bij de ruïne leverde een Slechtvalk en een over het ijs lopende vos op. Het was inmiddels al bijna vier uur en de moed begon ons in de schoenen te zakken. Terugrijdend door de Hogerwaardpolder kwamen we Niels de Schipper tegen, die juist een 'piep' kreeg dat de Grote Trap weer gezien was, deze keer op een besneeuwde akker ten zuiden van Rilland. Voorzichtig geworden door de eerdere missers, durfden we nog maar nauwelijks te hopen dat het nu wel goed zou gaan. Tien minuten later bleek deze voorzichtigheid overbodig. We konden zo aanschuiven: daar stond de Grote Trap in al zijn glorie!
Wat een geweldig gaaf beest om te zien zeg! De vogel stond op een meter of 80 van de weg rustig wat rond te kijken en pikte regelmatig wat op van de volledig sneeuwwitte akker. Voorzichtig kropen we uit de auto en even later konden we op ons gemakje de vogel door kijkers en telescopen bekijken. Ik maakte ook snel wat plaatjes, want het is nogal geen uniek geval: een Grote Trap en nog wel in Zeeland ook! Na een kwartier vloog de trap plotseling op en verdween resoluut in noordoostelijk richting. Wat een drama voor de vele mensen die er nog net niet waren! Desalniettemin volgde er een luid applaus nadat de vogel uit het zicht verdwenen was. Omwonenden hadden zich al een kwartier lang enorm lopen verbazen over zoveel tumult om een 'kerstkalkoen', maar toen ze dit applaus hoorden en zagen wisten ze helemaal niet wat ze meemaakten... Met deze apotheose was ons doel bereikt en tuften we opgewekt terug naar Walcheren. Mijn zesde nieuwe soort van 2010 (nummertje 371)! Leuk is ook dat ik al die nieuwe soorten in Zeeland zag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten