zondag 28 november 2010

Winter op Walcheren!

Hoewel het nog geen december is, doet het weerbeeld echt winters aan. Vanmiddag rijd ik met de meiden een rondje door het Zandvoortweggebied en ik verbaas me met hen over hoe fraai alles eruit ziet. Een dun sneeuwlaagje doet toch heel veel met die anders wat saaie akkers en weilanden. Het natte najaar (tot op heden) had er al in geresulteerd dat er weer heel wat water stond. Nu zijn bijna alle plassen bevroren. De stukjes die nog open zijn worden bevolkt door (voor hier) enorme aantallen Smienten en Wintertalingen. Vooral bij de plas aan de Stenen Kruisweg is het genieten, met regelmatig opvliegende grote van zeker 1200 Smienten en 150 Wintertalingen. Als ik van de week een keer meer tijd heb, moet ik er maar eens een amerikaantje (smient of wintertaling) uit zien te halen. Ik zie hier ook nog vijf Kemphanen en twee Bonte Strandlopers en een stuk of dertig rondvliegende Watersnippen. Als ik door de Zandvoortweg rijd, vliegt er een jonge Slechtvalk over de auto. Hij gaat langs de Noorddorpseweg op een stoppelakker zitten, waar ik hem even later fraai in de telescoop kan bekijken. Wat is 'ie mooi!

zaterdag 27 november 2010

IJsgorzen!

Vandaag maak ik een tamelijk onnodige fout. Ik heb alle tijd van de wereld, maar heb besloten gewoon wat in de buurt te gaan vogels kijken. Als ik rond 8.15u de gordijnen open trek, sneeuwt het volop. Ik zie het niet echt zitten om in m'n auto te gaan zitten kleumen, dus ga ik maar eens rustig wat klusjes doen. Voordat ik het weet hebben we op het gemakje koffie op en is het al over half elf. Ik bel Thomas, die op Westkapelle is. Hij vertelt dat het mooi wit is buiten en hij heeft al een paar leukere soortjes gezien. Ik besluit dan toch ook maar naar buiten te gaan en dwaal eerst wat rond in de polders ten noorden en westen van Middelburg. Langs de Ossenbergweg zag Jaco gisteren een IJsgors in een groep Veldleeuweriken. Ik vind de groep Veldleeuweriken vlotjes en zie zelfs twee IJsgorzen. Eén van de vogels vliegt ook even rond en roept daarbij! Er vliegt ook een onvolwassen Slechtvalk over de besneeuwde akkers. Verder zie ik weinig bijzonders. Ik zet tegen 12.00u koers naar Westkapelle, waar bij het Zuiderhoofd eerst even de Grote Zee-eend wordt 'opgehaald' die Thomas ook al gezien had. Een rondje over de dijk levert niets bijzonders op. In de vele weggetjes in hen rond het Vroon zie ik verschillende groepen Veldleeuweriken. Langs de Hogeweg foerageert ook een Boomleeuwerik op een akker. Op grote afstand zie ik ter hoogte van de Schoneweg nog een flinke groep zangvogels vliegen. Bij de kruising met de Moensweg vind ik deze groep terug. Tot mijn grote verrassing blijkt veruit het grootste deel van de groep uit IJsgorzen te bestaan! Ik minimaal 70 IJsgorzen. Even later schuift Thomas ook aan. We zien hoe de vogels bijna op een Kneu-achtige manier soms langdurig rondvliegen en af en toe kort gaan zitten. Uiteindelijk krijg ik ze op een akker langs de Moensweg pas echt goed ik de telescoop. De Veldleeuweriken zitten dan apart en ik tel nu niet minder dan 90 IJsgorzen! Wat een aantal en dat op Walcheren! Dit zou weleens de grootste groep ooit op ons eiland kunnen zijn... Thomas vertrekt richting Oranjezon om de twee Kleine Bonte Spechten te gaan zoeken, die hier zes dagen geleden gezien werden. Ik rijd binnendoor terug richting Middelburg. In het Zandvoortweggebied tel ik in een groep Kolganzen nog 22 Kleine Rietganzen en bij Grijpskerke vliegt opeens een Houtsnip over de auto. Hoewel ik bijzonder content ben met mijn waarnemingen van een paar uurtjes, bekruipt me toch een licht jaloers gevoel als Thomas een SMS stuurt dat 'ie de Kleine Bonte Specht gevodnen heeft. Thuis gekomen blijkt dat hij ze zelfs allebei gevonden heeft en ook hele leuke plaatjes heeft kunnen maken!

woensdag 24 november 2010

Somer weertje en een sombere zeedijk...

Vanmiddag rijd ik even naar de zeedijk van Westkapelle. Voor mijn gevoel is het al een maand slecht weer en ook deze dag vormt daarop geen uitzondering. Ter hoogte van de Baaiweg rijd ik de dijk op en amper hodnerd meter verder vliegt er al een Sneeuwgors op. Ik probeer uiteraard wat plaatjes te maken, maar het beestje vliegt voortdurend op als er auto's passeren. Dan maar snel verder richting 't Kiekuus. Daar staat Jos Boot over zee te kijken. Hij weet te melden dat er niets over zee vliegt, ondanks een stevig westenwindje. Een Buizerd doet nog een poging om als trekker genoteerd te worden, maar dat gaat niet gebeuren. Ik rijd de dijk verder af in zuidelijke richting, maar de hoop op een ontmoeting met een Strandleeuwerik of iets anders leuks blijkt ijdel. Ter hoogte van tank kom ik wel een flinke groep typische 'dijksteltlopers' tegen: behalve 150 Steenlopers staan er ook 85 Paarse Strandlopers, 22 Drieteenstrandlopers en een Bonte Strandloper. Ik probeer wat plaatjes te maken, en besef dat ik deze soorten lang niet altijd de aandacht geef die ze verdienen. Leuke beestjes hoor!

zaterdag 20 november 2010

Veel Geoorde Futen, geen Parelduiker meer...

Omdat Janneke een dagje met vriendinnen weg is, ga ik vanmorgen niet op pad. Het is ook geen  geweldig weer, maar 's middags trekt het toch wat open. Ik besluit met twee dochters even op verschillende plaatsen bij het Veerse Meer te gaan kijken. Onder het mom van gezellig wandelen kan ik dan meteen kijken of ik de Parelduiker nog kan vinden. We slaan de Veersedam over en kijken vanaf de steiger bij Oostwatering, bij de Campveersche Toren en een plek daar tussenin. Ik tel in totaal 178 Geoorde Futen en 5 Kuifduikers. Bij het parkeerterreintje van Oostwatering vliegen ook 3 Goudvinken roepend op. Van de Parelduiker helaas geen spoor...

dinsdag 16 november 2010

Toch een Parelduiker!

Gisteren zag telde ik op de terugweg van school naar huis 80 Geoorde Futen en 3 Kuifduikers aan de binnenzijde van de Veersedam. Vandaag besluit ik de anderhalf uur die ik nog heb voordat het donker wordt op Neeltje Jans te vogelen. Als ik daar net een Grote Stern en een Dwergmeeuw heb gezien, belt Thomas op. Hij heeft zojuist met Pieter een IJsduiker ontdekt op het Veerse Meer bij de Campveersche Toren. Ik wil deze vogel uiteraard graag nog even meepikken, dus ik vertrek snel van Neeltje Jans. De jongens hebben de vogel nog in de telescoop als ik aan kom. De duiker zwemt op flinke afstand en het licht is niet al te best meer. Als ik een poosje naar de vogel gekeken heb, vraag ik me hardop af waarom het geen Parelduiker is. De vogel oogt niet erg groot, de snavel lijkt niet zo fors en ik meen twee keer een witte flankvlek te zien. Thomas en Pieter hebben de vogel voordat ik er was beter gezien en vinden dat vooral het steile voorhoofd meer op IJsduiker duidt. Ik laat me overtuigen. We zien verder nog een vijf Geoorde Futen, een Kleine Zilverreiger, een overvliegende Slechtvalk en boven de Haringvreter drie Blauwe Kiekendieven. De volgende dag vinden Jaco Walhout en nog een andere vogelaar de duiker veel dichterbij terug en blijkt (ook op foto's) dat het toch een Parelduiker is! Een lesje kritisch vogels kijken dus...

zaterdag 13 november 2010

Local birding!

Een voorspelde WZW5 blijkt vanmorgen op de zeedijk een ZW4 te zijn. Dan weet je het wel... Met Pieter houd ik het over zee kijken bij de Westkaap een uurtje vol. En toegegeven, de aantallen langstrekkende vogels vallen me nog niet eens tegen. We zien onder meer vier Jan-van-genten, ruim 300 Drieteenmeeuwen, 40 Dwergmeeuwen, 9 Roodkeelduikers, 15 Futen en drie Roodhalsfuten langsvliegen.


Om half tien rijden we de zeedijk af en komen we al snel twee Sneeuwgorzen tegen. Leuk, want het zijn weer andere vogels dan de twee die ik hier eind oktober zag.



Pim wijst ons nog op een adulte Geelpootmeeuw in een gemengde groep meeuwen. We gaan vervolgens wat zoeken in het Vroon. In een relatief klein groepje meeuwen staan nog zomaar drie adulte Geelpootmeeuwen. Een late Tjiftjaf in de haagjes langs de Hogeweg trekt ook nog even onze aandacht. In het Vroon zien we verder heel wat Kieviten, Goudplevieren en eenden, maar op de altijd dubieuze Casarca na geen opvallende soorten. Als ik Pieter bij zijn auto heb afgezet, ga ik nog maar eens een rondje meeuwen doen. Ik zie een fraaie Pontische Meeuw, die zich ook nog even op de foto laat zetten. In dezelfde groep staan ook een adulte en een 2e-kj Geelpootmeeuw en een Grote Mantelmeeuw met een blauwe kleurring.




Deze blijkt in de zomer van 2007 in het zuidwesten van Noorwegen te zijn geringd. Hij is sindsdien elk najaar aanwezig op de zeedijk van Westkapelle, maar waar hij 's zomers uithangt is niet bekend. Ik besluit deze relaxte vogelochtend met een halfuurtje struinen op de voormalige camping, waar ik onlangs de Bonte Tapuit ontdekte. Daar kom ik niet verder dan wat Merels, Zanglijsters en Heggenmussen. Desondanks rijd ik even later best tevreden huiswaarts. 

vrijdag 12 november 2010

Ze zijn er weer!

Vanmiddag heb ik een paar uurtjes over. Ik rijd om kwart over twee niet naar huis, maar precies de andere kant op. Een dikke twintig minuten later rijd ik stapvoets de Oesterdam af, in de hoop de Fraters die hier gezien zijn tegen te komen. Na een paar kilometer is het raak. Een groepje van vier Fraters scharrelt wat rond in de rotzooi die tussen de stenen groeit. Alsof ze nooit weg zijn geweest... Ik blijf dit soort dingen altijd bizar vinden. Hoe kan het nu dat er hier elk najaar en elke winter weer Fraters opduiken? Het zijn ongetwijfeld altijd weer andere vogels, maar hoe weten ze altijd deze plek te vinden?


En nu zie ik geen Sneeuwgorzen, maar de volgende keer waarschijnlijk weer wel. En als dat dan 1e-kj vogels zijn, zijn ze hier dus ook nooit eerder geweest... Ik kan de Fraters vanuit de auto leuk bekijken, maar dichterbij dan een meter of 15 krijg ik ze niet. Dan maar een recordshot. Omdat het (weer) zachtjes gaat druppelen, rijd ik verder naar het Schor van de Hoogerwaardpolder. Daar vind ik (kijkend vanaf de ruïne) al snel twee Klapeksters. Eentje zit er op flinke afstand, maar de andere is best leuk te zien. Verder zie ik hier nog geen bijzonderheden. Ik houd het hier ook snel voor gezien en rijd in één keer door naar Middelburg. Daar kan ik het niet laten nog even in de Buitenruststraat te kijken of er nog Pestvogels zitten. Met het blote oog zie ik één Pestvogel in een bessenboompje zitten, maar als ik het raampje opendraai, vliegt de vogel luid roepend weg. Morgen heb ik weer wat meer tijd!

zaterdag 6 november 2010

Scoren op WK!

Vanmorgen twijfel ik lang wat ik zal gaan doen. Ik kan de gok wagen om weer naar Stellendam te rijden, omdat ik nu meer tijd heb en vermoedelijk betere foto's van de Woestijntapuit kan maken dan gisteren. Op de terugweg zou ik dan bijvoorbeeld in de omgeving van Ouddorp kunnen gaan vogelen en ook de Brouwersdam, de Prunje en Neeltje Jans zijn natuurlijk goede plekken. Ik bel even met broer Pieter, die  weet te melden dat er een prettige NW5 voorspeld is. Hij is met Thomas al onderweg naar Westkapelle. Als ik dan ook nog bedenk dat de Woestijntapuit gewoon weer weg kan zijn, is de keuze snel gemaakt: ik ga naar Westkapelle! We installeren ons even voor acht uur bij de Westkaap, waar we met NW-wind beter uit de wind zitten dan in 't Kiekuus. Al snel zien we dat het leuk vliegt, met regelmatig groepjes Drieteen- en Dwergmeeuwen en wat Jan-van-genten. Krentjes zijn een Roodhalsfuut, een Smelleken en een paar Middelste Jagers. Een rondje meeuwen doen met Ies Meulmeester levert een in Noorwegen geringde Grote Mantelmeeuw (1e-kj) en twee Geelpootmeeuwen op (adult en 1e-kj). We worden door Thomas telefonisch gewaarschuwd dat er twee Rosse Franjepoten langsvliegen. Gelukkig belt hij ruim op tijd en we kunnen de franjepootjes probleemloos oppikken. Ze vliegen op 300 meter afstand fraai naar ZW. Leuk hoor! Omdat Thomas ook meldde dat er weer wat jagers vlogen, besluiten we weer te gaan 'zeerukken'. Dat blijkt een prima keuze, want het gaat steeds beter vliegen. De 'pap' bestaat uit tientallen Jan-van-genten, een stuk of tien groepen Rotganzen, nog steeds een gestage stroom Drieteen- en Dwergmeeuwen, 30 Zeekoeten en meer dan 200 Alk/Zeekoeten. De krenten worden gevormd door enkele Roodkeelduikers, twee Vaal Stormvogeltjes, enkele Grote Jagers, ruim 30 Middelste Jagers, twee Kleine Jagers, een Zwartkopmeeuw, een Grote Stern en 15 Alken. De absolute hoogtepunten komen echter pas rond het middaguur. Om 11.58u ontdekt Ies al ruim voordat de vogel 'naast' ons vliegt een adulte Zwarte Rotgans in een groep Rotganzen. Deze vogel springt er echt uit met z'n witte flankvlek en de brede witte halsring. We beseffen dat het een hele 'harde' is voor onze telpost en zijn er bijzonder blij mee. Het wordt nog veel gekker als diezelfde Ies om 12.29u op vrijwel dezelfde manier en afstand een Roodhalsgans oppikt, weer in een groep Rotganzen. Ook deze vogel is niet te missen. Thomas en ik maken wat plaatjes, waarop te zien is dat het een 1e-kj vogel is. Wat een feest!




Onze dag kan natuurlijk niet meer stuk, zeker niet als er in het uur daarna nog een Kuifaalscholver, weer enkele Middelste Jagers en ook nog mijn derde Rosse Franjepoot van de dag langsvliegt! 's Avonds raadpleeg ik internet en de enige echte Walhout&Twisk. Ik kom tot de conclusie dat dit voor Walcheren pas de vierde waarneming is van Zwarte Rotgans en de zesde van Roodhalsgans. Het is voor beide soorten bovendien pas de tweede waarneming op Westkapelle en de eerste langsvliegende... De bijgevoegde recordshots zijn allemaal door Thomas Luiten gemaakt, die in dit soort situaties altijd net even wat alerter fotografeert dan ik. Dank voor het gebruiken Thomas!

vrijdag 5 november 2010

Woestijntapuit in de Delta!

Gisterenavond verschenen er vanuit het niets foto's op internet van een fraaie Woestijntapuit, 's morgens gefotografeerd in de buitenhaven van Stellendam. De fotograaf raakte de vogel kwijt en kon hem zo snel niet terug vinden. Vanmorgen werd er uiteraard gezocht en gelukkig bleek de vogel nog steeds aanwezig te zijn. Ik ben toevallig wat eerder dan anders klaar op school en na mijn laatste les en voor de verjaardagsvisite (Naomi werd 3) heb ik net genoeg tijd om van Goes via Stellendam naar Middelburg te rijden... Eenmaal op de bewuste pier aangekomen, blijkt de Woestijntapuit in elk geval netjes op mij gewacht te hebben. Enkele andere aanwezige vogelaars kunnen me de vogel zo aanwijzen. Een prachtig 1e-kj mannetje! Het beestje foerageert enkele minuten aan de 'zeezijde' van de pier, maar komt niet serieus binnen schotsafstand. Als hij aan de havenkant van de pier is gaan zitten, heb ik één keer het geluk dat de Woestijntapuit naar me toe komt vliegen en vlakbij de auto landt. Hoewel het behoorlijk somber weer is en de achtergrond ook niet bepaald meewerkt, kan ik een aantal toonbare plaatjes maken.



De vogel foerageert bijna continue op de grond, maar soms gaat hij ook in wat lage begroeiing zitten. Wat een beauty weer! Na de zelf ontdekte Bonte Tapuit van 25 oktober is dit m'n tweede zeldzame tapuit in anderhalve week tijd! Het is bovendien alweer m'n vierde Woestijntapuit in Nederland, na (ook) 1e-kj mannetjes in Noord-Holland in november 2005 en november 2008 en een vrouwtje in december 2008. Ik vind het een geweldige soort!

woensdag 3 november 2010

En weer Pestvogels, maar wel steeds minder...

Ook vanmiddag rijd ik even langs de Pestvogels, die nog steeds in Middelburg aanwezig zijn. Als ik in Goes weg rijd schijnt er nog een waterig zonnetje, maar als ik in Middelburg ben trekt het lanzgaam maar zeker dicht. Dat is jammer, want ik had natuurlijk wel weer zin in een paar mooie plaatjes. Uiteindelijk maar ik wel een foto, maar niet zo eentje die groot aan de muur kan.


Ik tel vanmiddag weer ongeveer 30 Pestvogels en hoor dat er inmiddels toch al een stuk of zeven vogels zijn doodgevlogen tegen de ramen. Triest, maar toch wel te begrijpen als je ziet hoe chaotisch ze regelmatig wegvliegen als er een knetterende brommer langs rijdt. De hoeveelheid besjes begint duidelijk minder te worden. Ik ben benieuwd hoe lang de vogels hier nog blijven hangen...

maandag 1 november 2010

Levende Pestvogels in namiddaglicht en een dooie in de vriezer...

Na deze eerste schooldag na de herfstvakantie rijd ik vanmiddag rond 15.15u rechtstreeks naar Middelburg. Neeltje Jans was ook een optie, maar ik weet dat er nu mooi licht is bij de Pestvogels in Middelburg-zuid. Als ik daar aan kom, blijkt bovendien dat de soldaatjes met hun enorme lenzen vandaag moesten werken of een andere bestemming hebben gevonden. Met slechts één Vlaming en zijn zoontje en een stadgenoot is het aangenaam rustig. Al snel blijkt dat de Pestvogels vergeleken met de voorgaande dagen vanmiddag veel regelmatiger naar beneden komen om besjes te eten. Ik tel ongeveer 35 vogels. Met het zonnetje in de rug zijn de foto's meteen een stuk sfeervoller.



De jonge Belg toont mij trots een dode Pestvogel, die eerder vanmiddag door de accountants van de stoep is geraapt. Omdat hij niet weet wat hij ermee moet, mag ik hem meenemen. Wat een geweldig mooie vogels zijn het! Zonde dat deze tegen het raam is gevlogen. Thuis gaat hij de vriezer in. Nog even nadenken of ik er 120 Euri voor over heb, om hem op te laten zetten...