Meer van hetzelfde en late Beflijster!

Vandaag doe ik uit school dezelfde plekken als gisteren aan. Het Bokkegat herbergt aanzienlijk minder steltlopers dan gisteren: nu slechts vier Bontbekplevieren en twee Kleine Plevieren en nog één mannetje Tapuit. Als ik door de Rapenburgseweg bij Aagtekerke rijd, ontmoet ik Marcel Klootwijk. Hij vertelt dat de morinellen vanmiddag spoorloos zijn. Als ik vanaf de Hollandseweg de akker onder een andere hoek bekijk, zie ik toch de Morinelplevieren weer lopen. Even later loop ik samen met Marcel de voorzichtig de akker op om nog maar eens te proberen wat andere foto's te maken. Ze werken vandaag niet echt lekker mee en na een kwartiertje geven we de brui er aan. Op de akker naast de morinellen zitten nog vier Tapuiten. Een dik half uur bij het Vroon maakt duidelijk dat hier ook minder steltlopers dan gisteren aanwezig zijn: 25 Bontbekplevieren, zeven Kleine Plevieren en dertien Kanoeten. Verder zie ik daar onder meer nog rond de 50 (!) Dwergsterns, twee Geoorde Futen en een jagende Boomvalk. Op de terugweg pik ik vlakbij Buttinge (F. Barbarossaweg) nog een vrouwtje Beflijster mee, die Jaco hier gisteren al meldde. De Beflijster foerageert net als gisteren opvallend genoeg midden op een ingezaaide tarweakker. Ook aan de late kant voor deze soort!

Nog steeds steltlopers kijken op Walcheren...

Hoewel de maand mei al op z'n eind loopt, is het nog altijd aantrekkelijk om te zoeken naar een leuke steltlopersoort. Vanmiddag heb ik eigenlijk geen tijd, maar stop ik op de terugweg van Goes toch even bij het Bokkegat op Noord-Beveland. Daar blijkt dat de doortrek van bijvoorbeeld Bontbekplevieren echt nog niet voorbij is. Ik tel 24 exemplaren, en ook vier Kleine Plevieren, een Drieteenstrandloper (zie ik daar anders nooit) en drie Tapuiten. Na het avondeten rijd ik nog even naar het Vroon bij Westkapelle. Op de heenweg stop ik ook even langs de Rapenburgseweg bij Aagtekerke, maar de Morinelplevieren lijken nu dan toch echt verdwenen. In het Vroon ziet het er onverminderd spannend uit. Ik noteer daar maar liefst 38 Dwergsterns, 52 Bontbekplevieren, 14 Kleine Plevieren, zes Kanoeten, 14 Bonte Strandlopers, een Temmincks Strandloper, enkele Lepelaars en een Engelse Gele Kwikstaart. Ook leuk zijn de drie Geoorde Futen in zomerkleed. Zou deze soort hier dan toch misschien een broedpoging gaan wagen? Verder zie ik nog veel zwaluwen die laag boven het water foerageren en ook een Zomertortel.

Op weg naar huis kan ik het niet laten toch nog een keer te stoppen bij de akker van de morinelplevieren. Tot mijn verrassing zie ik de vier Morinelplevieren nu weer 'gewoon' heen en weer rennen. Voor mij de zesde dag op rij... Verslaafd? Nee hoor, maar het is wel heel bijzonder: in het voorjaar een week lang zo'n fraai groepje op Walcheren!

Het begint een verslaving te worden...

Vanavond na het eten rijd ik voor de vijfde dag op rij langs de Morinelplevieren bij Aagtekerke. Een jagende Boomvalk probeert nog even mijn aandacht af te leiden, maar ik rijd snel verder. Omdat er naast de akker waar ik moet zijn een boer aan het werk is, besluit ik toestemming te vragen om de akker te mogen betreden. Hij verwijst me door naar de eigenaar. Die vind het allemaal prachtig, maar wil achteraf wel graag per mail een foto ontvangen. Dat is uiteraard geen probleem. Even later zit ik weer op de akker. De vogels zijn nog altijd erg tam en komen verschillende keren te dichtbij. Ik moet minimaal 3,5 meter van de Morinelplevieren vandaan zitten om te kunnen fotograferen.

Regelmatig vraag ik me af of ik nu niet vaak genoeg langsgeweest ben. Maar dan bedenk ik dat het zomaar weer jaren kan duren dat je zo'n kans krijgt...

Grauwe Klauwier en meer!

Vanmorgen ben ik al vroeg opgestaan om nu eens met ochtendlicht de Morinelplevieren bij Aagtekerke te fotograferen. Ze werken wat minder mee dan enkele dagen geleden, maar als één van de twee vrouwtjes één keer wel in mijn buurt komt, is ze meteen de klos.

Ze gaan nog niet vervelen... Ik rijd ook nog even door naar het Vroon bij Westkapelle. Daar zie ik langs de Hogeweg twee Temmincks Strandlopers, maar verder weinig bijzonderheden. Niet dat je daar dan niet kunt genieten hoor, met een mannetje Tapuit, zeker dertig Dwergsterns en de nodige Bontbek- en Kleine Plevieren. Als ik op de terugweg nogmaals langs de morinellen rijd, zie ik dat daar al een andere fotograaf bezig is. 's Middags gaat Janneke met de meiden en mijn moeder wat fietsen. Omdat mijn vader, mijn broertje en ik daar weinig zin in hebben en omdat een andere vogelaar gisteren een Grauwe Klauwier heeft gezien in het Markiezaat bij Bergen op Zoom, stel ik voor om daar wat te gaan wandelen. Daar zijn ze allebei wel voor in. Rond half drie stappen we daar uit de auto. Het is even zoeken voordat we het juiste paadje gevonden hebben, maar het is prachtig weer en dan is wat extra wandelen ook geen straf. Als we op een redelijk open terrein aankomen, scan ik alle struiktopjes. Al snel zie ik op grote afstand de klauwier zitten. Met een omweg weten we de vogel tot op een slordige 100 meter te naderen. In het daaropvolgende uur genieten we met volle teugen van het volwassen mannetje Grauwe Klauwier. Naast het fraaie uiterlijk is ook zijn gedrag zeker het uitgebreid bestuderen waard. We zien hoe het beestje steeds vanuit enkele favoriete struiken jaagt op insecten. Daarbij heeft hij regelmatig succes. Een goede foto maken blijkt erg lastig, en ik steek daar dan ook niet al te veel tijd in. Een plaatje met wat omgeving erbij is natuurlijk ook leuk.

We zien hier verder een stuk of acht Roodborsttapuiten (waaronder enkele jonge vogels) en ook heel wat Grasmussen en foeragerende zwaluwen. Na afloop van deze geslaagde 'wandeling' smaakt de Erdinger Weissbier op een terrasje in Hoogerheide overigens ook prima...

Wat een weelde!

Gisterenavond ben ik nog even een kijkje wezen nemen bij de Morinelplevieren. 's Middags kwam ik er langs toen ik met vrouw en kinderen naar het strand ging. Ik zag toen in de minuut die ik stopte twee vogels lopen, maar vermoedelijk waren de andere twee vogels ook gewoon aanwezig. 's Avonds liepen ze er in elk geval weer alle vier. Ze lieten zich niet zo goed benaderen als de dag ervoor, maar ik kon wel weer wat plaatjes schieten. Juist op het moment dat ze wat verder van me af stonden, vlogen ze plotseling roepend op en verdwenen richting het oosten. Op goed geluk checkte ik langs de Koekoeksweg een paar akkers en daar vond ik ze achter op een akker terug. Ik liet het er verder maar bij en ging weer naar huis. Vanavond wil ik tegen half tien nog even een rondje Kwartels gaan luisteren. Als ik door de weihoek van Hoogelande rijd, zie ik dat er een fraaie zonsondergang aan zit te komen. Ik besluit spontaan door te rijden naar de Rapenburgseweg bij Aagtekerke om te proberen de morinellen met ondergaande zon te fotograferen. Aanvankelijk kan ik ze niet vinden, maar nadat ik tevergeefs wat andere akkers gecheckt heb, blijken de vier Morinelplevieren toch weer gewoon op de bekende akker te lopen. Helaas is de zon dan al onder en ik steek geen tijd meer in een foto. In de uitgegraven watergang langs de Koekoeksweg lopen vijf Bontbekplevieren en een Kleine Plevier. Als ik door de polders naar huis rijd, stop ik verschillende keren om te luisteren of er misschien een Kwartel roept, maar ik heb geen succes. Een andere keer beter!

Weer Walcherse Morinellen!

Toen ik drie dagen geleden met enkele collega's en ruim 50 leerlingen in Duitsland was, kreeg ik een sms: Rob S: 3 morinel rapenburgweg aagtekerke. Eergisteren werden er door Arjen van Gilst en Marcel Klootwijk gedurende een kwartier zelfs acht gezien. Daarna en ook vanmorgen waren er weer 'gewoon' drie vogels aanwezig. Als ik vanmiddag thuis kom van een vijfdaagse excursie, wil ik natuurlijk niet meteen weer weg. Maar vanavond rijd ik voordat ik oud papier ga ophalen eerst even naar de bewuste plek. Tot mijn opluchting vind ik de drie Morinelplevieren al snel. Ik loop voorzichtig langs de rand van de akker in de richting van de vogels. Ze laten me aardig dichtbij komen. Als de afstand tot de vogels een meter of twintig is, ga ik liggen en tijger nog een paar meter verder. Ik richt mijn vizier vooral op een prachtig vrouwtje in zomerkleed. Ze is erg tam en gaat op een gegeven moment zeker twee minuten lang op vier meter bij me vandaan staan roepen. Wat een moment!

Daarna wordt ik nog getrakteerd op een fraaie achtervolgingsscène met drie vogels, waarbij ook druk geroepen wordt. Net als ik weg moet, zie ik tot mijn stomme verbazing opeens nog een vierde Morinelplevier lopen. Ik maak snel een recordshot van dit viertal en loop dan terug naar de auto. Als ik meer tijd zou hebben, zou ik zeker langer gebleven zijn. Leuk hoor, na een aantal voorjaren zonder Morinelplevieren aan de grond op Walcheren is dit al de tweede keer dit jaar dat ze opduiken. Genieten hoor!

Kampweek in de Schnee-Eifel...

Al jarenlang leid ik met enkele collega's in mei een kampweek naar Duitsland. Dit jaar was deze kampweek een weekje later dan de voorgaande jaren, omdat het vorige week donderdag Hemelvaartsdag was. Ik vond dat helemaal niet erg, want hierdoor kon ik nog wel mooi de Citroenkwikstaart in het Vroon meepakken. Tussen 17 en 21 mei zag ik in de Schnee-Eifel in Duitsland (omgeving Prüm) onder meer een fraaie Zwarte Ooievaar, verschillende Rode Wouwen, een Raaf, een Appelvink en heel wat Geelgorzen. Het enige wat ik 'thuis' miste was een groepje van drie Morinelplevieren, maar die bleven lang genoeg om daarna alsnog mee te kunnen pakken.

Weer een dwaalgast!

Gisterenavond ontdekte Pieter Dhaluin een Grote Grijze Snip in de Braakman bij Terneuzen. Vandaag heb ik na wat verplichtingen op school wel tijd om er even heen te gaan. Vanaf Goes ben je er tenslotte gewoon binnen een half uur. Ik hoef op de bewuste plek niet lang te zoeken. Binnen tien minuten heb ik de Grote Grijze Snip op een afstand van 200 meter in beeld. Helaas heb ik bijna pal tegenlicht, maar als de zon een tijdje achter wat wolken verdwijnt kan ik toch de meeste details in het kleed wel zien. Zo is het donkergrijze petje opvallend, en zie ik ook de donkere oogstreep, oranjebruine wenkbrouw, gezicht, borst en buik, grijsbruine rug met lichte veerrandjes, korte kont en uiteraard de opvallend lange snavel. Hoewel het al weer ruim drie jaar geleden is dat ik deze soort zag, vebaas ik me er over hoe makkelijk hij te herkennen is, zelfs op afstand en met matig licht. Dit is mijn vierde Grote Grijze Snip in Nederland, na verschillende waarnemingen van een vogel in de Prunje in februari-mei 2005, mijn tweede zat in het Veerse Meer tussen december 2003 en april 2004 en weer vanaf 13 oktober 2004 (zelf ontdekt) tot in april 2005 en de derde zag ik op 2 januari 2007 in de waterberging van Twisk (Noord-Holland), waar er vandaag zowaar ook weer eentje ontdekt werd... Ik zie in de Braakmankreek naast een slordige 30 Tureluurs en acht Groenpootruiters niets bijzonders. Als ik over Noord-Beveland naar huis rijd, zie ik in het Bokkegat nog een paartje Zomertalingen. Dan is het weer tijd voor andere dingen en ga ik naar huis.

Citroenkwikstaart als nieuwe soort!

Vandaag geen vogels kijken. In principe... Als ik even voor elf uur op mijn telefoon kijk, zie ik dat ik een oproep en twee sms-berichten heb gemist. Als ik de sms-jes lees, wrijf ik eens goed mijn ogen uit. Bericht 1: Jaco W: ws vrouw citroenkwik hogeweg wk nu uit beeld. Bericht 2: Jaco W: zeker en in beeld. Telefonisch contact met Thomas die ter plaatse is, leert dat de vogel al weer een half uur uit beeld is. Omdat ik thuis met andere dingen bezig ben, besluit ik (wat lui) af te wachten. Een half uurtje later belt Thomas: 'Je moet nu naar de Hogeweg komen, hij is weer in beeld!' Na een kwartiertje sluit ik me aan bij een stuk of tien andere Walcherse vogelaars en kan ik de Citroenkwikstaart uitgebreid bekijken. Het is een schitterende vogel: gezicht en keel knalgeel, geel omrande bruinige oorstreek, softgele buik en onderbuik, grijze rug, opvallende witte vleugelstrepen en tertialranden. Het beestje foerageert druk op een slikrandje vlakbij de weg en laat zich uitstekend zien, soms tot op 15 meter!

Ook horen we de roep verschillende keren: duidelijk rauwer dan Gele Kwikstaart. De vogel loopt zelfs even in één beeld met een gewone Gele Kwikstaart, een Engelse Kwikstaart en twee Noordse Kwikstaaarten (mijn eersten dit jaar), terwijl aan de andere kant van de weg een fraai mannetje Rouwkwikstaart loopt! Wat een prachtige nieuwe soort, en dat zo dicht bij huis! Deze soort was met name de laatste weken regelmatig onderwerp van gesprek onder Walcherse vogelaars... En Jaco is goed bezig natuurlijk, met de ontdekking van de tweede harde soort op Walcheren in één week tijd! Ook weer een hele goede soort voor het Vroon, en zelfs ook nog de eerste Citroenkwikstaart ooit op Walcheren. Nadat Thomas me op twee pulli van een Bontbekplevier heeft gewezen, rijd ik uitermate tevreden weer huiswaarts. Dat er een uurtje later door een hoop andere vogelaars nog een Draaihals gezien wordt op het opslagterrein van Westkapelle kan mijn dag absoluut niet meer verpesten!

My finest hour!

Gisteren ontdekte Bram Rijksen een Grauwe Franjepoot in de Hogerwaardpolder en Pim Wolf vond een Breedbekstrandloper in de Prunje. Mede door deze meldingen, heb ik voor vanmorgen het volgende rondje in gedachten: Hogerwaardpolder, Scherpenissepolder, Philipsdam, Prunje. Vanuit de auto zie ik achterin de grote plas in de Hogerwaardpolder de Grauwe Franjepoot al op een slikrandje scharrelen. Een goed begin van de dag! De afstand is nogal groot, maar ik kan goed zien dat het een volwassen vogel in zomerkleed is. Even later zie ik ook Mark Hoekstein en Glenn Vermeersch. De vogel is inmiddels dichterbij, maar achter een randje gaan zitten en laat zich dan alleen vanaf een uitkijkbult bekijken. Na een tijdje gaat Mark er vandoor en proberen Glenn en ik wat dichterbij te komen om een foto te kunnen maken. Nog voordat we serieuze fotokansen krijgen, worden we (terecht) teruggefloten door twee gebiedsbeheerders. Ze doen gelukkig niet moelijk, maar verder dan wat bewijsplaatjes zijn we niet gekomen. Ik zie in deze polder ook al een pas uitgevlogen Roodborsttapuit. Een half uurtje later ben ik in de Scherpenissepolder bij Poortvliet. Daar is bij de eerste plas al duidelijk dat de meeste steltlopers vertrokken zijn. Vorige week telde ik hier nog 110 Kemphanen, nu lopen er slechts zeven! Verder noteer ik in het gebied een Zwarte Ruiter, vijf Strandplevieren, drie Bontbekplevieren, twee Pijlstaarten, een stuk of vijftien Smienten en een Tapuit. Toch wel teleurstellend! Ik wijzig mijn plannen voor deze dag en rijd via de Oesterdam weer richting Walcheren. Onderweg naar huis zit me één ding niet helemaal lekker. Nu heb ik een keer een Grauwe Franjepoot in zomerkleed die waarschijnlijk nog best tam is ook, en toch geen leuke foto... Thuis gekomen besluit ik in het kader van 'Nee heb je, ja kun je krijgen' gewoon heel opportunistisch de beheerder te bellen met de vraag of ik bij wijze van uitzondering het gebied een keertje in mag om een goede foto te maken. Na wat heen en weer gepraat geeft de beheerder aan dat hij voor deze ene keer wel een uitzondering wil maken. Als tegenprestatie wil hij wel graag een foto van de franjepoot hebben. Dat vind ik uiteraard geen probleem. 's Middags rijd ik weer naar de Hogerwaardpolder en de Grauwe Franjepoot blijkt gelukkig nog aanwezig te zijn. Ik ga aan de rand van de plas zitten en geniet vervolgens anderhalf uur lang van deze schitterende vogel. Wat een juweeltje!

De wind heeft voor een schuimrand gezorgt waar het beestje voortdurend langs foerageert. Hij lijkt er steeds wat eetbaars tussenuit te pikken. Steeds als de vogel mij tot op drie meter genaderd is, zwemt hij netjes om mijn statief heen en foerageert aan de andere kant weer verder. Een echte franjepoot: supertam en schijnbaar helemaal onbekend met mensen. Ik heb dit al enkele keren eerder meegemaakt met jonge beesten in het najaar, maar dit is natuurlijk nog leuker... Naast een unieke fotokans weer een typische 'puur natuur' belevenis! De terreinbeheerder komt nog even een kijkje nemen en na een slordige 800 foto's vind ik het ook wel welletjes. Achthonderd klinkt natuurlijk vreselijk veel, maar een flink deel gaat linea recta de prullenbak in. Vanwege het donkere weer zitten er aardig wat onscherpe foto's tussen. Hier een kleine selectie van de betere plaatjes. Met dank aan Bram Rijksen voor de ontdekking van deze beauty en de beheerder voor de medewerking!

Steltjes kijken blijft leuk!

Op de terugweg van school naar huis stop ik even bij het Bokkegat op Nord-Beveland. Er staat gelukkig weer een klein beetje water. Er lopen drie Zilverplevieren, drie Bontbekplevieren, twee Kleine Plevieren, een Groenpootruiter, een Bonte Strandloper en een Kleine Strandloper. Die laatste zit heerlijk strak in het pak, een schitterend beestje! Omdat ik morgen vrij ben, besluit ik alleen nog even de Zandvoortse te 'doen'. Hier valt weer op dat het met de dag wisselt qua soorten en aantallen. Ik tel 58 Tureluurs, vier Bosruiters, een Groenpootruiter, een Zwarte Ruiter, twee Zilverplevieren, tien Bontbekplevieren, twaalf Kleine Plevieren (en dat is veel voor deze plek), een Bonte Strandloper, vijf Kanoeten en twee Temmincks Strandlopers. Bij gebrek aan fotografeerbare steltlopers zet ik maar een Graspieper met voedsel in de bek op de foto. Anders wordt deze blog ook zo saai...

Over Temminckjes en lege batterijen...

Vanmorgen sta ik vroeg op, omdat ik voordat ik naar school ga nog een uurtje wil vogels kijken in de duinen bij Oostkapelle. Rijdend door het Zandvoortweggebied bedenk ik dat hier eergisteren en gisteren een Temmincks Strandloper aanwezig was. Bij mijn derde stop zie ik de vogel al scharrelen. Even later verschijnt er nog één in beeld, en nog één... Ik tel vijf Temmincks Strandlopers. Net aangekomen blijkbaar! Omdat het plasje heel dicht langs de weg ligt en de zon bijna op gaat komen, besluit ik wat tijd te gaan stoppen in een leuke foto. Eerst lig ik een tijdje in de slootkant te wachten en dan schuif ik door het gras nog iets dichterbij. De strandlopertjes foerageren rustig verder, maar verplaatsen zich even later naar een eilandje in het plasje. De afstand is nu weer wat groter. Hoewel de afstand nu eigenlijk te groot is, maak ik wat foto's. De koude grond zorgt er vermoedelijk voor dat mijn eerste en mijn tweede batterij vrijwel meteen leeg zijn. Gelukkig heb ik nog een derde meegenomen. Na een minuut of twintig roerloos wachten vliegen de vogels opeens op en maken een rondje boven het gebied. Verrassend genoeg voegen zich dan ook nummer zes en zeven bij het groepje. Ze komen gelukkig gewoon naar hetzelfde plasje terug en gaan zelfs weer wat dichterbij zitten. Nu kan het betere werk beginnen!

Tot mijn verbijstering zie ik op het display van mijn camera dat ook mijn laatste batterij bijna leeg is (knippert). Ik maak maar weinig foto's omdat ik niet het risico wil lopen dat ze straks binnen de tien meter staan en mijn laatste batterij ook op is. Uiteindelijk komen drie vogels op een meter of acht afstand foerageren. Een buitenkansje voor een mooie foto, maar ook een stukje natuurbeleving zoals je dat maar zelden meemaakt. Als ik drie foto's heb gemaakt, is mijn laatste batterij ook leeg.

Ik bekijk de vogels nog een minuut of tien met het blote oog en zie dat de afstand tussen mij en de vogels weer groter wordt. Dan houd ik het voor gezien en schuifel langzaam terug naar de slootkant. Ik zie verder in het gebied heel weinig (één Bosruiter en één Groenpootruiter) en ga me dan maar even omkleden voordat ik naar school ga. 's Middags doe ik nog een keer een rondje door het gebied en constateer niet voor de eerste keer dit voorjaar dat de steltlopertrek nog altijd in volle gang is. Nu lopen er opeens vier Bosruiters, vier Groenpootruiters en 45 Tureluurs! De Temminckjes zijn blijkbaar alweer verdwenen en de Poelruiter lijkt al sinds gisteren gevlogen. Via de Hoogelandseweg (een zomerkleed Kanoet in de watergang) beland ik even later in het Vroon bij Westkapelle. Daar zie ik de te verwachten soorten: onder andere enkele Kanoeten, twee Krombekstrandlopers, negen Zilverplevieren en acht Groenpootruiters. Eén van die 'groenpoten' blijkt gekleurringd te zijn (links oranje boven rood, rechts geel boven groen). Zodra ik meer over de herkomst weet, zal ik daar wat over schrijven.

Spannend vogelen op Walcheren...

Om 8 uur stapt Lennart Verheuvel bij mij in de auto om wat op Walcheren te vogelen. We 'doen' eerst het Zandvoortweggebied. Al bij de eerste plas is zichtbaar dat er nieuwe aanvoer is. Er loopt een mooie groep van 19 Groenpootruiters. We zoeken systematisch alle plasjes af en zien aan steltlopers naast de 20e Groenpootruiter ook nog een Bosruiter, twee Rosse Grutto's, drie Witgatjes, een Oeverloper, een Bontbekplevier, drie Kleine Plevieren en de Poelruiter die hier al voor de vierde dag aanwezig is. Verder noteren we twee Wintertalingen, twee Smienten en vijf Tapuiten en weet ik nog een Gele Kwikstaart voor een plaatje te strikken.

Ondanks de lichte regenval van vannacht is net als in voorgaande voorjaren duidelijk zichtbaar dat de meeste plassen in hoog tempo aan het opdrogen zijn. Jammer hoor! We vervolgen onze route naar het Vroon bij Westkapelle. In het natuurontwikkelingsgebied tussen de Hogeweg en de K. de Vosweg is een ongekend aantal Grote Sterns aanwezig (schatting: 800 ex). We zien hier ook minstens 22 Dwergsterns, een 2e-kj Dwergmeeuw, een Casarca, acht Krombekstrandlopers, 2 Bonte Strandlopers, zeven Kleine Plevieren, vijftien Bontbekplevieren, twee Groenpootruiters, twaalf Engelse Kwikstaarten, twee Tapuiten en een Roodborsttapuit. Als er op een gegeven moment een onvolwassen Slechtvalk over het gebied heen vliegt, gaat de hele groep sterns de lucht in. Ze hangen vervolgens minutenlang luid krijsend boven het gebied, een fantastisch gezicht! Als we hier uitgekeken zijn, polderen we richting Vrouwenpolder. We zoeken links en rechts een akkertje af in de hoop een toevallige Morinelplevier te ontdekken en we fotograferen bij Aagtekerke nog een Veldleeuwerik.

Nadat we verschillende opties naast elkaar hebben gelegd, besluiten we wat te gaan wandelen bij de Vier Hoogten. Dat levert een waar orkest aan zingende Nachtegalen, Sprinkhaanzangers, Braamsluipers, Grasmussen en Fitissen op. Eén van de Sprinkhaanzangers laat zich ook fotograferen.

Plotseling zie ik ook vier Beflijsters op de grond scharrelen. Leuk, want dit is toch meer soort voor in een april. Nadat we deze vogels bekeken hebben, praten we even bij met Jaco en Karel die de Beflijsters ook al in de smiezen hadden. Ze vertellen dat het zelfs zes exemplaren zijn en dat ze op dezelfde plek even daarvoor ook een mannetje Gekraagde Roodstaart zagen. We zien even later ook de andere Beflijsters en vinden ook nog een fraai Paapje. Als we de telescoop uit de auto gepakt hebben, kunnen we zowel de Beflijsters als het Paapje nog beter bekijken.

Als ik beide soorten in één beeld heb, duikt plotseling ook het mannetje Gekraagde Roodstaart weer op. Pas mijn eerste dit jaar, jaarsoort nummer 215! Wat een mooie soorten allemaal! Nadat we belangstellende toeristen geduldig één en andermaal het bijzondere van deze soorten hebben uitgelegd, zien we ook nog twee zingende mannetjes Roodborsttapuit en een Tapuit. Alles bij elkaar een uitermate succesvolle wandeling! Op de terugweg bekijken we nog een keer de Poelruiter in het Zandvoortweggebied. Nu loopt ook de Krombekstrandloper die ik gisteren zag in dezelfde plas. Als we ook de andere plasjes nog een keer bekijken, stellen we vast dat de trek onverminderd verder gaat. De Groenpootruiters zijn allemaal verdwenen, maar er lopen nu wel opeens tien Bontbekplevieren en zeven Witgatjes! Het blijft spannend vogelen op Walcheren!

Iberische Tjif is weg, maar de Poelruiter blijft!

Voordat ik thuis verder ga met het maken van een keukentje voor mijn dochters, wil ik een poging wagen om de Iberische Tjiftjaf die ik gisteren miste alsnog te scoren. Op weg naar het bos bij kasteel Westhove kom ik vlak bij Aagtekerke Marcel en Mario tegen. Zij hebben net tevergeefs gezocht naar de Iberische Tjiftjaf. De vogel lijkt dus alweer vertrokken te zijn. Helaas! Ik besluit dan toch maar mijn tijd beter te besteden en rijd via het Zandvoortweggebied naar huis. Daar blijkt de Poelruiter nog steeds present en er loopt nu ook een Krombekstrandloper in zomerkleed. Leuk! Op de valreep fotografeer ik nog een Grutto op een paaltje. Morgen meer!

Soms zit het mee, soms zit het tegen...

Na twee volle dagen vogels kijken is het vandaag tijd voor andere zaken. In principe natuurlijk.... Rond de middag krijg ik een sms van Jaco Walhout: 'ws ib tjif westhove'. Omdat ik thuis aan het klussen ben, besluit ik de bevestiging van deze melding af te wachten. Na een klein uurtje komt de volgende sms: 'ib tjif zeker'. Nu gaat het toch wel kriebelen. Ik pak de auto en rijd door het Zandvoortweggebied richting Oostkapelle. Bij het plasje waar gisteren de Poelruiter zat, stop ik even. Ik zie waarempel meteen de Poelruiter weer lopen, helemaal vooraan. Omdat het licht nu aanzienlijk beter is dan gisteren, maak ik weer wat foto's. Wat een schitterende vogel!

Vervolgens zet ik koers naar kasteel Westhove. Even later voeg ik me bij een tiental andere Walcherse vogelaars. Ze vertellen me dat de vogel al 40 minuten niet meer gehoord is. Omdat ik geen kleingeld bij me heb en dus ook geen parkeerkaartje heb gekocht, ga ik na tien minuten maar weer terug. Ik hoop dat ik morgenochtend een herkansing krijg. Tien minuten later rijd ik weer in het Zandvoortweggebied als Pim me belt met de mededeling dat de Iberische Tjiftjaf weer volop zingt. Ik maak rechtsomkeerd en wissel bij een tankstation even wat geld, zodat ik nu wel een parkeerkaartje kan kopen. Als ik naar de plek loop waar de Iberische Tjiftjaf gehoord is, kom ik verschillende uitgelaten vogelaars tegen. Zij hebben de buit al binnen... Op de bewuste plek vertelt Rob me dat de vogel net weer een paar minuten stil is. Eén voor één gaan ook de andere vogelaars weg en dan sta ik alleen te wachten. Helaas weigert de vogel in de daaropvolgende vijf kwartier zijn bek weer open te doen. Even voor half vier houd ik het voor gezien. Toch morgenochtend maar proberen!

Kraanvogels en Poelruiter!

Vandaag staat er een dagje Walcheren op het programma. Johannes en ik doen het rustig aan en staan pas tegen zeven uur langs de Hogeweg bij Westkapelle. We zien in een uitgedroogd gedeelte van het reservaat al snel de drie Strandleeuweriken die Jaco hier gisteren ontdekt heeft. Ze laten zich prima zien, maar de afstand is te groot voor een foto. Strandleeuweriken zijn altijd leuk, maar op Walcheren is helemaal top. Bovendien verwacht je deze soort hier helemaal niet meer in mei. Vlak nadat Johannes me een mannetje Rouwkwikstaart heeft aangewezen, roept hij plotseling: 'Hé Corstiaan, daar komen kranen aan!' Stomverbaasd kijk ik omhoog en daar komen inderdaad op het gemakje drie Kraanvogels aanflappen! De vogels roepen voortdurend; wat een fantastisch geluid! We zien dat ze steeds lager gaan vliegen en omdat ze een eind verder lijken te gaan landen springen we in de auto. Een kleine kilometer verder vinden we ze terug op een kale akker. De Kraanvogels zijn al volop aan het eten en laten zich door de telescoop prachtig zien.

Het zijn twee volwassen vogels en een jonger beest, vermoedelijk een 3e-kj vogel. Nadat we aan aantal andere vogelaars gewaarschuwd hebben, zien we dat ze weer opvliegen. Gelukkig (voor de anderen) landen ze wat oostelijker langs de Baaiweg weer. Ik maak wat plaatjes en na een kwartiertje besluiten we verder te gaan zoeken. Ook omdat de dag al geslaagd is, wordt het een heerlijke ochtend op Westkapelle. Ik doe uitgebreid het opslagterrein, wat naast veel Grasmussen en enkele Braamsluipers ook een Zwarte Roodstaart en een rondvliegende Boompieper oplevert. Thomas meldt telefonisch dat de Kraanvogels over 't Kiekuus de zee op vliegen. We hebben blijkbaar behoorlijk gemazzeld! Ik kan dat beeld ook nog even meepikken. Een kwartiertje over zee kijken bij 't Kiekuus levert een verre Kleine Jager, twee Zwarte Sterns en een Boomvalk op. In het Vroon zien we naast de gebruikelijke soorten een Bosruiter, twee Zwartkopmeeuwen, een Roek, wat Engelse Kwikstaarten, een prachtig uitgekleurd mannelijk Paapje en ook zomaar een Vuurgoudhaantje. Deze laat zich met wat geduld ook leuk fotograferen. Weer zo'n onverwachte soort in mei! Ik doe ook een poging één van de vele rondvliegende Gierzwaluwen goed op de foto te krijgen, wat redelijk lukt.

Om half één rijden we naar Neeltje Jans, om daar wat rond te gaan struinen. Op de vlakte bij de mosselhangculturen komen we een mannetje Rouwkwikstaart en een stuk of acht Tapuiten tegen. Eén van hen is de pineut en gaat op de foto.

Johannes wijst me op een pieper met een grijze kop en weinig tekening op de borst. Omdat we maar één telescoop hebben meegenomen, krijg ik de vogel niet goed in beeld en ik durf er geen naam op te plakken. Al snel vliegt het beestje op. We kunnen hem daarna niet meer terug vinden. Jammer! Als we weer langzaam richting de auto lopen, krij ik een sms van Thomas: Poelruiter Zandvoortweg... Dat is goed nieuws! We rijden meteen terug naar Walcheren en kunnen een kwartiertje later zo aanschuiven. De Poelruiter loopt op z'n gemakje op nauwelijks 50 meter van de weg. Hij laat zich formidabel zien, maar de het schuine tegenlicht en (toch wel) de afstand weerhouden mij er van om tijd in een foto te stoppen. Na een tijdje vliegt de vogel op en verdwijnt verder naar achteren tussen de begroeiing. Een onvolwassen Slechtvalk maakt precies op die plek een duikvlucht, maar blijft gelukig wel van de Poelruiter af.

We kiezen ervoor om het laatste uurtje van deze succesvolle dag in het Oude Veerseweggebied door te brengen. Daar noteren we onder meer een Zwarte Ruiter, een Groenpootruiter en een Bosruiter, maar ook zes Tapuiten en een 3e-kj Dwergmeeuw die boven een plas foerageert. Volgens mij heb ik deze soort hier nog nooit eerder gezien. We besluiten de dag met een bezoekje aan de Cetti's Zanger bij Zanddijk. Deze laat zich in een minuut of twintig vier keer overtuigend horen. Wat een prachtige soorten vandaag! 's Avonds ga ik nog een keer bij de Poelruiter kijken. Hij loopt nu helemaal vooraan. Dit buitenkansje laat ik natuurlijk niet lopen en ik maak wat leuke sfeerplaatjes. Genieten hoor, zo dichtbij huis!

Steltlopers en verzopen zwaluwen...

Met morgen en overmorgen twee dagen vogels kijken met Johannes in het vooruitzicht kies ik er vandaag voor om thuis het één en ander wat te doen. Als ik op weg naar een boodschap toch even door het Zandvoortweggebied rijd, zie ik dat er flink wat steltlopers zitten. Ik realiseer me nu pas dat de combinatie van flinke noordenwind, regen en begin mei eigenlijk standaard leuk is met steltjes in Zeeland. Ik tel 38 Rosse Grutto's, een Zilverplevier, 28 Kemphanen, een Bontbekplevier, drie Kleine Plevieren, 10 Groenpootruiters, mijn eerste vier Bosruiters van dit jaar en ook mijn eerste Krombekstrandloper. Leuk! Even later zie in de Stenen Kruisweg dat er heel wat Boerenzwaluwen op de weg en in struiken zijn gaan zitten. Ze zien er echt zielig uit, zo half verzopen. Dit geeft mij wel de gelegenheid om wat foto's te maken. Hopen dat het de komende dagen beter weer is!

Akkers checken!

Vanmorgen miezert het net als gisterenochtend. Ik vind dat een prima excuus om lekker vanuit de auto akkers te gaan afspeuren in de hoop dat ik nog meer Morinelplevieren kan vinden. Tussen grofweg Middelburg, Koudekerke, Hogelande en Buttinge onderwerp ik vrijwel alle akkers aan een nauwkeurige inspectie. Dit levert in het hele gebied naast een territoriaal paar Bruine Kiekendieven en twee Oeverlopers ook negen Kleine Plevieren en acht Tapuiten op. Tegen negen uur rijd ik door naar Westkapelle, waar ik tegen beter weten in (zie gisteren) vooral alle meeuwen goed af zoek. Ik zie geen Dunbekmeeuwen meer, maar wel onder meer twaalf Kleine Plevieren, vijf Bontbekplevieren, elf Bonte Strandlopers, twaalf Dwergsterns, zeven Tapuiten en minimaal veertien (!) Engelse Kwikstaarten. Ondanks het matige weer (regelmatig regen en flink winderig) is het hier toch altijd de moeite waard, ook dankzij de foeragerende Huis- en Boerenzwaluwen.

Op de terugweg zie ik boven Zoutelande een traag tegen de wind in flappende Ooievaar. Op foto's is duidelijk te zien dat dit dezelfde vogel is als die ik gisteren boven de Hoogelandseweg zag!