Breskens IV: maandag dipdag!

Vandaag heb ik vrij en de vooruitzichten (zonnig, NO 4) zijn prima voor een leuke telochtend op Breskens. Ik ben zeker een half uur te vroeg op de telpost, waar ik al snel zie dat de wind tegenvalt (NNO 5) en het tegen de verwachtingen in ook bijna helemaal bewolkt is. Ik besluit eerst een rondje te gaan lopen in de duintjes bij de Napoleonhoeve. Daar hoor ik mijn eerste Nachtegaal, Braamsluiper en Fitisssen van dit jaar. Helaas geen Cetti's Zanger, al is deze hier ook nog niet gemeld dit voorjaar. Om half acht ben ik weer op de telpost. Op twee Patrijzen en een zingende Zwarte Roodstaart en Sprinkhaanzanger (ook mijn eerste van 2010) na, hoef ik in een half uur niets op te schrijven. Toch wel gedesillusioneerd vertrek ik rond acht uur om wat plekjes in de omgeving te gaan doen. Op weg naar de Blikken zie ik drie Roodborsttapuiten.

Mijn hoop op de honkvaste Steenuil bij de Blikken blijkt ijdel. De vogel is in geen velden of wegen te bekennen. Een grondige inspectie van het gebied levert de gebruikelijke Geoorde Futen op (ca. 30), evenals vier Zwartkopmeeuwen, twee Patrijzen, 460 (!) Slobeenden, 40 Wintertalingen, acht Pijlstaarten, zes Kemphanen, 18 Zwarte Ruiters en vier Groenpootruiters. De Sophiapolder kent vanmorgen ook weinig verrassingen: 20 Geoorde Futen, 20 Zwartkopmeeuwen en twee Roodborsttapuiten. Ik doe aansluitend een vergeefse poging bij het Groote Gat van Oostburg om de hier gisteren gemelde Cetti's Zanger te horen. Hoewel het weer inmiddels beter is geworden, waait het nog steeds flink en is er niet echt sprake van 'lekker voorjaarsvogelen'. Toch wel wat teleurgesteld met de score van het eerste deel van deze ochtend besluit ik koers te zetten naar Wachtebeke (België), waar al een kleine week een Steppekievit aanwezig is. Onderweg bedenk ik dat er eigenlijk weinig mis kan gaan: gisteren is de vogel de hele dag gezien en Steppekieviten zijn mij doorgaans gunstig gezind. Ik heb er namelijk al vier in Nederland en zelfs ook één in Duitsland! Op de bewuste plek aangekomen zoek ik alles grondig af, maar helaas laat de vogel zich niet vinden. Verschillende andere vogelaars zijn al een paar uur aan het zoeken en haken één voor één af. Ik zie wel een mannetje Beflijster, een Engelse Kwikstaart en een slordige 40 Zwartkopmeeuwen. Een Witte Kwikstaart wil hier nog heel graag even op de foto.

Ik geef mijn zoektocht op en rijd even later Nederland weer binnen. Tegen beter weten in stop ik op de terugweg nog even bij een kreek ten zuiden van Zuiddorpe, waar enkele dagen geleden een Snor werd gehoord. De wind is hier weer spelbreker, geen Snor dus. In Vlissingen hangt er wel opeens een Ooievaar boven de auto. Mijn conclusie is dan al duidelijk: Als er af en toe een flink tegenvallende dag tussenzit voor een vogelaar, geniet hij juist extra van de dagen waarop het goed mee zit!