Voordat ik vanmiddag terug naar huis rijd, check ik even het wereldwijde web. Ik zie dat de Zwarte Ooievaar die al enkele weken onregelmatig in en rondom het Oude Veerseweggebied wordt gezien, daar vanmorgen ook weer aanwezig was. Ik besluit ook maar weer eens een poging te wagen. Net als de vorige keren kan ik in eerste instantie de vogel niet vinden. Dat verbaast me in het geheel niet, want deze jonge vogel is duidelijk aan het ontdekken hoe het leven van een Zwarte Ooievaar in elkaar steekt. Zo is de afgelopen wkeen gezien hoe de ooievaar door een buis heen liep en er aan de andere kant weer uit kwam, hoe hij de weg over stak, hoe hij bovenop een rotonde stond, enz... Wat mij betreft is het Gekke Henkie. Na een halfuur rondjes rijden zie ik de Zwarte Ooievaar opeens achterin een weiland staan. Nadat ik even met Koos Minnaar heb bijgekletst, rijd ik wat dichterbij en kan ik een aantal foto's maken. Net als ik echt een mooi plekje heb opgezocht, krijgen twee paarden het op de heupen en verjagen de Zwarte Ooievaar. Hij gaat wat verder naar achteren in een weiland zitten, maar is even later toch opeens weer spoorloos. Ik laat het er verder maar bij en wil naar huis rijden. Dan word ik opgebeld door Walcherens' hoop Marc Goedbloed. Hij staat in het Zandvoortweggebied een jagende Velduil te bekijken. Voor zo'n leuke soort rijd ik toch graag nog even om. Als ik langs de Buttingseweg stop, vertelt Marc dat hij de uil al even niet meer gezien heeft. Twee minuten later zie ik de Velduil op afstand in een slootkant zitten. Ik loop een eindje in de richting van de uil en dan vliegt hij op. Gehurkt wacht ik af en even later vliegt de uil recht over mij heen op 20 meter hoogte. Helaas is het licht niet al te best, maar ik kan toch nog een leuk plaatje schieten. Iets te laat, maar wel tevreden schuif ik even later aan tafel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten