zaterdag 11 december 2010

Nieuwe Walcherensoorten en bonussen...

Gisterenavond ontmoette ik Ies Goedbloed op een verjaardag. We vatten het plan op om vanmorgen naar Oranjezon te gaan. Peter Roelse ontdekte in het dennenbos op 21 november een mannetje Kleine Bonte Specht en later die dag zagen anderen ook nog een vrouwtje! Sindsdien zijn beide vogels nog verschillende keren gezien. Ik had nog niet eerder tijd ingeruimd om er heen te gaan, maar nu was het wel een goede gelegenheid. We lopen rond half negen het gebied in en ik waan me in een ander deel van het land. Om de één of andere reden kom ik vrijwel nooit in Oranjezon en dat ik volgens mij behoorlijk onterecht, want hier kan echt van alles aan leuke soorten zitten! Na een uur zoeken zien we een Houtsnip opvliegen, maar concluderen we vooral dat er maar weinig vogels zitten. Even later is het dan toch raak. Eerst meen ik al een keer de roep van een Kuifmees te horen en even later stuiten we op een mooie gemengde groep Goudhanen en mezen. We horen nu nog duidelijker een Kuifmees roepen. Erg leuk, want dit is dan eindelijk mijn eerste op Walcheren! Ik zie ook enkele Zwarte Mezen en als ik één van deze vogel in de kijker probeer te krijgen, zie ik opeens het rode petje van een mannetje Kleine Bonte Specht bewegen. Al snel heeft ook Ies de vogel in beeld en het daaropvolgende kwartier laat deze vogel zich erg goed zien. Ik realiseer me pas later dat het al vijf jaar geleden is dat ik deze soort in Nederland gezien heb! Het is altijd lastig fotograferen in een bos, maar nu is het licht helemaal belabberd.


Het kleine spechtje foerageert er lustig op los en verdwijnt op een gegeven moment weer in het dennenbos. We besluiten het erbij te laten, want we zijn dik tevreden met onze score en willen ook nog even de Grote Geelpootruiter proberen te vinden, die eergisteren na weken lang 'kwijt' te zijn geweest is herontdekt in de slootjes bij de Gravenhoekinlaag. Als we teruglopen naar de auto, krijgen we een SMS van Pim: juv Grote Burgemeester, zeedijk WK thv restaurant. Nadat we zijn ingestapt, bellen we even met Pieter en Thomas die ook op Westkapelle aan het vogels kijken zijn. Ze weten te melden dat ze nog net op tijd waren om de vogel een paar minuten te bekijken, maar dat 'ie daarna strak de zee op gevlogen is. Jammer, dan rijden we toch maar meteen naar Noord-Beveland. We checken en dubbelchecken heel wat slootjes ten zuiden van de Gravenhoekinlaag, maar zonder resultaat. Wel zien we een Grote Zilverreiger, nog steeds een niet-alledaagse soort voor Noord-Beveland.


We besluiten ook even bij het Schor van de Oesterput te kijken en vallen daar met onze neus in de boter. Niet dat we de geelpootruiter vinden, maar er hangt wel opeens een prachtige 1e-kj Rode Wouw boven het schor! Hij vliegt rustig onze kant op en ik droom al van beeldvullende foto's. Helaas draait hij weer om. We zien even later hoe de wouw op het dammetje aan de rand van het gebied gaat zitten. Helaas ben ik er dan net een eindje naar toe gelopen. Als Ies met de telescoop aan komt, vliegt de vogel net weer op. Even later vliegt hij de inlaag uit en de polder in. We springen in de auto en proberen hem via allerlei landweggetjes te volgen, in de hoop een leuke foto te kunnen maken. Uiteindelijk krijgen we hem wel een paar keer dichtbij, maar steeds met slecht licht.


Uiteindelijk verdwijnt hij ter hoogte van de grasdrogerij over de Oostwestweg en laten we hem los. Bij het huisje op de dijk bij de Wanteskuup doen we nog een laatste poging de Grote Geelpootruiter te vinden, maar op een Grutto na zien we daar niets bijzonders meer. We geloven er niet meer zo in en besluiten via de Middelplaten weer naar huis te rijden. Daar aangekomen treffen we verschillende andere mensen, die de Zeearend nog niet hebben kunnen vinden. Er lopen en zwemmen wel heel veel vogels. Ik pak mijn telescoop en heb binnen een minuut een Zwarte Rotgans gevonden. De vogel loopt op 200 meter afstand op het slik, maar vliegt met een hele groep Rotganzen op, nog voordat Ies de vogel gezien heeft. Gelukkig gaat hij wat verder weg weer op het water zitten en kan Ies aanschuiven. Terwijl hij door mijn telescoop de vogel bekijkt, zie ik met het blote oog recht voor ons en helemaal vooraan nog een Zwarte Rotgans staan. Dat is wel erg leuk, want eerder deze week werd er alleen door Ies Meulmeester één Zwarte Rotgans gezien.


Ik maak wat plaatjes en Ies zoekt druk verder naar de Zeearend. Uiteindelijk laat deze zich niet meer zien. We kijken nog even bij de Pietkreek. Daar staan een Grote Zilverreiger en een Lepelaar. Zoals meestal zijn we een kwartier later dan afgesproken thuis. Een mooi rondje zo, met twee nieuwe Walcherensoorten en twee leuke bonussen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten