Vanmiddag ben ik vrij. Ik moet eigenlijk nodig de Duitse brieven van mijn examenleerlingen gaan corrigeren, maar ik laat me verleiden door de combinatie van mooi weer en het feit dat de Zeearend nog steeds dagelijks gezien wordt op de Middelplaten. Ik rijd uit school meteen naar de Middelplaten, maar kan de Zeearend niet vinden. Ik zie wel weer de onvolwassen Slechtvalk op een paaltje zitten en verder 6 Kleine Zwanen en in een groep Meerkoeten een bijna geheel witte Meerkoet. Nooit eerder gezien...
Ik besluit ter afwisseling maar even bij Kwistenburg te gaan kijken. Daar kan ik tegen alle verwachtingen in geen enkele Slechtvalk vinden, maar er zitten wel zat andere vogels. Als ik uitgekeken ben wil ik weer in de auto stappen als er een prachtig adult mannetje Blauwe Kiekendief laag over het gebied heen vliegt. Wat een magnifiek beest!
Even later ben ik weer terug op de Middelplaten. Ik zoek weer een half uur tevergeefs, en heb me er al bijna mee verzoend dat het vanmiddag niet gaat lukken. Als ik bijna bij het Pietbos ben, zie ik plotseling de Zeearend boven de vlakte vliegen. Ik keer snel de auto en zie hoe de vogel lekker door blijft flappen. Hij gaat twee keer een paar minuten op een niet zichtbare plek zitten, maar vliegt ook een tijdje wat heen en weer boven één van de eilanden. Daarbij laat hij zich door de telescoop prachtig zien. Hij wordt bovendien regelmatig lastig gevallen door twee Blauwe Kiekendieven!
Eergisteren heb ik mailcontact gehad met Bjorn Helander (coördinator van kleurringprojecten van Zeearenden in NW-Europa. Hij wist me te vertellen dat 'onze' Zeearend dit jaar door hem geringd is als nestjong in Zweeds Lapland! Dat is toch wel bijzonder natuurlijk. Dat betekent echter ook dat de vogel nu een 1e-kj is, en niet een 2e-kj zoals we eerst dachten. Ik let vanmiddag extra goed op de vleugels en ik zie ook geen reden om aan een 2e-kj te denken. De armpennen zijn allemaal keurig even lang en ze lijken ook allemaal van één generatie. Na een tijdje vliegt de arend verder naar het open gedeelte met slikplaten. Hij gaat daar open en bloot zitten en begint aan iets te eten, wat nog het meest op een eend lijkt. Samen met de inmiddels aangeschoven Gerard bekijk ik de vogel nog een tijdje en dan ga ik naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten